ΤΖΩΝ ΓΚΡΗΚ [Το πρώτο τεύχος της β' εποχής]

«ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ»

Ολόκληρη μια περιπέτεια του Τζων Γκρηκ, όπως δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού στη δεύτερη εποχή της έκδοσής του.

Με το παρακάτω σκαναρισμένο τεύχος ολοκληρώνεται η γεύση γνωριμίας με τον «Τζων Γκρηκ», ένα περιοδικό, που παρότι δεν διάρκεσε για πολύ, χαρακτηρίζεται ως το εμβληματικό για τα ελληνικής γραφής λαϊκά περιοδικά στο είδος του αστυνομικού αναγνώσματος. Πολλά από τον μύθο του τα οφείλει στην αντίστοιχη ραδιοφωνική εκπομπή που είχε προηγηθεί χρονικά του περιοδικού.

Για το τεύχος δείγμα των «Περιπετειών του Τζων Γκρηκ» προτιμήθηκε ένα τεύχος από τη σύντομη δεύτερη περίοδο, επειδή σε αυτήν την περίοδο αποκλειστικός συγγραφέας ήταν ο δημιουργός του ήρωα, ο Νίκος Ρούτσος, ενώ στην πρώτη περίοδο τη συνέχιση του αναγνώσματος την είχαν αναλάβει διαδοχικά ακόμα δυο συγγραφείς, οπότε το να παρουσιαζόταν μόνον ένα τεύχος του Ρούτσου, χωρίς να έχει υπάρξει δείγμα γραφής και από τους άλλους δυο, θα ήταν ελλιπής προσπάθεια σφαιρικής γνωριμίας με το έντυπο. Όχι, πως δεν είναι τώρα, αλλά τέλος πάντων είναι μια λύση από αυτές που λέγονται σολομώντειες.

Στο τεύχος αυτό υπάρχουν ακόμα δυο χαρακτηριστικά που το κάνουν να ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα περιοδικά της λαϊκής λογοτεχνίας για παιδιά:

Ο συγγραφέας του, αν και πρόκειται για το πρώτο τεύχος του περιοδικού, δεν αισθάνεται την ανάγκη να δώσει ένα σύντομο βιογραφικό του ήρωά του και των βασικών υπολοίπων που τον πλαισιώνουν. Θεωρεί ως δεδομένο ότι είναι γνωστός σαν ήρωας από την προηγούμενη περίοδο έξι χρόνια πριν!... Δικαίωμά του!

Από την άλλη μεριά προχωράει σε κάτι επίσης πρωτοφανέρωτο. Σχεδόν…copy paste μεταφέρει την σκηνή, πώς μπήκε στη ζωή του ο νεαρός μόρτης Τζακ Μπιλ, σκηνή που είχε γράψει στο τεύχος 11 (‘‘Το τραγικό λάθος’’) της πρώτης περιόδου. Φαίνεται πως ο Ρούτσος έφερε βαρέως το γεγονός ότι διακόπτοντας τη συνεργασία του με τον εκδοτικό οίκο ‘‘Πελαργός’’ την αμέσως επόμενη εβδομάδα, δηλαδή στο 12ο τεύχος, ο συγγραφέας που παρέλαβε τη σκυτάλη της συγγραφής (Γιάννης Φιλιππάτος) εξαπόστειλε πάραυτα τον νεαρό Τζακ Μπιλ εσωτερικό σε ένα κολέγιο για το υπόλοιπο των ιστοριών. Ούτε ο Δ. Σαμαράς ενδιαφέρθηκε να τον επαναφέρει στην ενεργό δράση. Ο Ρούτσος όχι μόνο επέμεινε στην επιστροφή του, αλλά και από το πρώτο τεύχος της β’ περιόδου του έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο υπενθυμίζοντας (;) σε ενδεχομένως παλιούς αναγνώστες του ‘‘Τζων Γκρηκ’’ τα βιογραφικά του, πράγμα που δεν έκανε για τον κεντρικό του ήρωα.

Από τον παρατηρητικό αναγνώστη δεν θα ξεφύγουν ακόμα δυο λεπτομέρειες που εμφανίζονται μεν στο πρώτο τεύχος, αλλά και που συνεχίζονται έως το κλείσιμο του κύκλου του περιοδικού. Η αναγνωρίσιμη υπογραφή του Byron στην εικονογράφηση του εξωφύλλου έχει ένα μικρό ηθελημένο (αλλά γιατί άραγε;) ορθογραφικό λάθος. Υπογράφει ως Biron, ενώ στις μέσα σελίδες, καθώς και στα περιοδικά που ακολούθησαν τον ‘‘Τζων Γκρηκ’’ συνέχισε να υπογράφει με τον γνωστό του λογότυπο: Byron’’. Προσωπικά, το βρίσκω ανερμήνευτο. Η δεύτερη λεπτομέρεια και αυτή… υπογραφική έχει να κάνει με τον απλοϊκό γρίφο που βάζει ο Ρούτσος στους εκπαιδευμένους περί τα αστυνομικά τερτίπια του αναγνώστες του. Η αντίστροφη ανάγνωση του ονόματος του (Νικ Ρούτσος)  και μάλιστα σε λατινική γραφή ως Sost Yorkin ως τάχατες Αμερικανού (;) συγγραφέα του αναγνώσματος και τον Νίκο Ρούτσο ως τάχατες να κάνει την ελληνική απόδοση ούτε έπεισε, ούτε εντυπωσίασε κανέναν. Πώς, άλλωστε, αφού και ο ίδιος το αναιρεί στις προαγγελίες των επομένων τευχών, που φαρδιά-πλατιά τονίζει ότι οι περιπέτειες γράφονται από τον Νίκο Ρούτσο; Λεπτομέρειες θα πείτε, αλλά χρειάζεται να επισημαίνονται. Κάνουν την ιστορία πιο πικάντικη!

                                                                             

                                                                           

                              Κόμικ σε συνέχειες  στις εσωτερικές σελίδες εξωφύλλου και οπισθόφυλλο

                                                                             

Ένα ακόμα αστυνομικό αίνιγμα που σχετίζεται με το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους (ή είναι περιοδικό αστυνομικών ιστοριών που αναζητούν τις λύσεις τους ή δεν είναι!)

Αριστερά η αρχική μακέτα του εξωφύλλου στο μαύρο χρώμα, πριν προστεθούν τα υπόλοιπα τρία βασικά χρώματα της τετραχρωμίας και δεξιά η τελική πάνω στην οποία έγιναν οι χρωματικές προσθήκες και επεξεργασία. Στην τελική, που είναι αντιστροφή της αρχικής ο μαύρος χτυπά τον Γκρηκ με αριστερό κροσέ, ενώ στην αρχική με δεξιό. Πουθενά, όμως μέσα στο κείμενο δεν λέει ότι ο μαύρος ήταν αριστερόχειρας. Αποτέλεσμα της αντιστροφής ήταν ο τίτλος να μεταφερθεί αριστερά σε σημείο που δεν είχε προβλεφθεί να μπει κι έτσι δεν είναι αρκετά διακριτός όσο θα ήταν αν παρέμενε στην αρχική του θέση. Να σημειωθεί πως και τεχνικά η τοποθέτησή του τίτλου είναι σχετικό λάθος, επειδή για τον λόγο ότι το μάτι πέφτει πρώτα στο δεξί μέρος και μετά στο αριστερό στη ράχη του περιοδικού, ενώ επίσης με τον τρόπο που κρεμιούνταν τα περιοδικά στο περίπτερο η αριστερή πλευρά επικαλυπτόταν από άλλο περιοδικό. Γιατί, λοιπόν έγιναν αυτές οι αλλαγές;

   

Τέλος, παρατίθεται και ένα απόσπασμα από το ενδέκατο τεύχος της πρώτης εποχής. Είναι αυτό που -επίσης- υπήρξε πρωτοφανέρωτο στα περιοδικά του είδους. Η ένθεση ενός ξεκάρφωτου και χωρίς συνέχεια κεφαλαίου για να ειρωνευτεί τη συνέχεια της ραδιοφωνικής εκπομπής του Τζων Γκρηκ με άλλο συγγραφέα, που για λόγους copyright του ονόματος το είχε αλλάξει σε Τζώννυ Φιλ. Ακολουθεί δε στη συνέχεια η θυελλώδης εμφάνιση του Τζακ Μπιλ, που σχεδόν ατόφια μεταφέρθηκε στο πρώτο τεύχος της δεύτερης εποχής.