«ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ»
Ολόκληρη μια περιπέτεια του Τζων Γκρηκ, όπως δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού στη δεύτερη εποχή της έκδοσής του.
Με το παρακάτω σκαναρισμένο τεύχος ολοκληρώνεται η γεύση γνωριμίας με τον «Τζων Γκρηκ», ένα περιοδικό, που παρότι δεν διάρκεσε για πολύ, χαρακτηρίζεται ως το εμβληματικό για τα ελληνικής γραφής λαϊκά περιοδικά στο είδος του αστυνομικού αναγνώσματος. Πολλά από τον μύθο του τα οφείλει στην αντίστοιχη ραδιοφωνική εκπομπή που είχε προηγηθεί χρονικά του περιοδικού.
Για το τεύχος δείγμα των «Περιπετειών του Τζων Γκρηκ» προτιμήθηκε ένα τεύχος από τη σύντομη δεύτερη περίοδο, επειδή σε αυτήν την περίοδο αποκλειστικός συγγραφέας ήταν ο δημιουργός του ήρωα, ο Νίκος Ρούτσος, ενώ στην πρώτη περίοδο τη συνέχιση του αναγνώσματος την είχαν αναλάβει διαδοχικά ακόμα δυο συγγραφείς, οπότε το να παρουσιαζόταν μόνον ένα τεύχος του Ρούτσου, χωρίς να έχει υπάρξει δείγμα γραφής και από τους άλλους δυο, θα ήταν ελλιπής προσπάθεια σφαιρικής γνωριμίας με το έντυπο. Όχι, πως δεν είναι τώρα, αλλά τέλος πάντων είναι μια λύση από αυτές που λέγονται σολομώντειες.
Στο τεύχος αυτό υπάρχουν ακόμα δυο χαρακτηριστικά που το κάνουν να ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα περιοδικά της λαϊκής λογοτεχνίας για παιδιά:
Ο συγγραφέας του, αν και πρόκειται για το πρώτο τεύχος του περιοδικού, δεν αισθάνεται την ανάγκη να δώσει ένα σύντομο βιογραφικό του ήρωά του και των βασικών υπολοίπων που τον πλαισιώνουν. Θεωρεί ως δεδομένο ότι είναι γνωστός σαν ήρωας από την προηγούμενη περίοδο έξι χρόνια πριν!... Δικαίωμά του!
Από την άλλη μεριά προχωράει σε κάτι επίσης πρωτοφανέρωτο. Σχεδόν…copy paste μεταφέρει την σκηνή, πώς μπήκε στη ζωή του ο νεαρός μόρτης Τζακ Μπιλ, σκηνή που είχε γράψει στο τεύχος 11 (‘‘Το τραγικό λάθος’’) της πρώτης περιόδου. Φαίνεται πως ο Ρούτσος έφερε βαρέως το γεγονός ότι διακόπτοντας τη συνεργασία του με τον εκδοτικό οίκο ‘‘Πελαργός’’ την αμέσως επόμενη εβδομάδα, δηλαδή στο 12ο τεύχος, ο συγγραφέας που παρέλαβε τη σκυτάλη της συγγραφής (Γιάννης Φιλιππάτος) εξαπόστειλε πάραυτα τον νεαρό Τζακ Μπιλ εσωτερικό σε ένα κολέγιο για το υπόλοιπο των ιστοριών. Ούτε ο Δ. Σαμαράς ενδιαφέρθηκε να τον επαναφέρει στην ενεργό δράση. Ο Ρούτσος όχι μόνο επέμεινε στην επιστροφή του, αλλά και από το πρώτο τεύχος της β’ περιόδου του έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο υπενθυμίζοντας (;) σε ενδεχομένως παλιούς αναγνώστες του ‘‘Τζων Γκρηκ’’ τα βιογραφικά του, πράγμα που δεν έκανε για τον κεντρικό του ήρωα.
Από τον παρατηρητικό αναγνώστη δεν θα ξεφύγουν ακόμα δυο λεπτομέρειες που εμφανίζονται μεν στο πρώτο τεύχος, αλλά και που συνεχίζονται έως το κλείσιμο του κύκλου του περιοδικού. Η αναγνωρίσιμη υπογραφή του Byron στην εικονογράφηση του εξωφύλλου έχει ένα μικρό ηθελημένο (αλλά γιατί άραγε;) ορθογραφικό λάθος. Υπογράφει ως Biron, ενώ στις μέσα σελίδες, καθώς και στα περιοδικά που ακολούθησαν τον ‘‘Τζων Γκρηκ’’ συνέχισε να υπογράφει με τον γνωστό του λογότυπο: Byron’’. Προσωπικά, το βρίσκω ανερμήνευτο. Η δεύτερη λεπτομέρεια και αυτή… υπογραφική έχει να κάνει με τον απλοϊκό γρίφο που βάζει ο Ρούτσος στους εκπαιδευμένους περί τα αστυνομικά τερτίπια του αναγνώστες του. Η αντίστροφη ανάγνωση του ονόματος του (Νικ Ρούτσος) και μάλιστα σε λατινική γραφή ως Sost Yorkin ως τάχατες Αμερικανού (;) συγγραφέα του αναγνώσματος και τον Νίκο Ρούτσο ως τάχατες να κάνει την ελληνική απόδοση ούτε έπεισε, ούτε εντυπωσίασε κανέναν. Πώς, άλλωστε, αφού και ο ίδιος το αναιρεί στις προαγγελίες των επομένων τευχών, που φαρδιά-πλατιά τονίζει ότι οι περιπέτειες γράφονται από τον Νίκο Ρούτσο; Λεπτομέρειες θα πείτε, αλλά χρειάζεται να επισημαίνονται. Κάνουν την ιστορία πιο πικάντικη!
Κόμικ σε συνέχειες στις εσωτερικές σελίδες εξωφύλλου και οπισθόφυλλο
Ένα ακόμα αστυνομικό αίνιγμα που σχετίζεται με το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους (ή είναι περιοδικό αστυνομικών ιστοριών που αναζητούν τις λύσεις τους ή δεν είναι!)
Αριστερά η αρχική μακέτα του εξωφύλλου στο μαύρο χρώμα, πριν προστεθούν τα υπόλοιπα τρία βασικά χρώματα της τετραχρωμίας και δεξιά η τελική πάνω στην οποία έγιναν οι χρωματικές προσθήκες και επεξεργασία. Στην τελική, που είναι αντιστροφή της αρχικής ο μαύρος χτυπά τον Γκρηκ με αριστερό κροσέ, ενώ στην αρχική με δεξιό. Πουθενά, όμως μέσα στο κείμενο δεν λέει ότι ο μαύρος ήταν αριστερόχειρας. Αποτέλεσμα της αντιστροφής ήταν ο τίτλος να μεταφερθεί αριστερά σε σημείο που δεν είχε προβλεφθεί να μπει κι έτσι δεν είναι αρκετά διακριτός όσο θα ήταν αν παρέμενε στην αρχική του θέση. Να σημειωθεί πως και τεχνικά η τοποθέτησή του τίτλου είναι σχετικό λάθος, επειδή για τον λόγο ότι το μάτι πέφτει πρώτα στο δεξί μέρος και μετά στο αριστερό στη ράχη του περιοδικού, ενώ επίσης με τον τρόπο που κρεμιούνταν τα περιοδικά στο περίπτερο η αριστερή πλευρά επικαλυπτόταν από άλλο περιοδικό. Γιατί, λοιπόν έγιναν αυτές οι αλλαγές;
Τέλος, παρατίθεται και ένα απόσπασμα από το ενδέκατο τεύχος της πρώτης εποχής. Είναι αυτό που -επίσης- υπήρξε πρωτοφανέρωτο στα περιοδικά του είδους. Η ένθεση ενός ξεκάρφωτου και χωρίς συνέχεια κεφαλαίου για να ειρωνευτεί τη συνέχεια της ραδιοφωνικής εκπομπής του Τζων Γκρηκ με άλλο συγγραφέα, που για λόγους copyright του ονόματος το είχε αλλάξει σε Τζώννυ Φιλ. Ακολουθεί δε στη συνέχεια η θυελλώδης εμφάνιση του Τζακ Μπιλ, που σχεδόν ατόφια μεταφέρθηκε στο πρώτο τεύχος της δεύτερης εποχής.
Δεν έτυχε ποτέ να πέσει στα χέρια μου αυτο το
ΑπάντησηΔιαγραφήκομικς...
Οχι δυστυχώς,Μ.Ηρωα διάβαζα μερικες φορες,αλλά
ΑπάντησηΔιαγραφήτεύχη που μου δάνειζαν οι φίλοι μου,οσον αφορά
τον Μ.Σερίφη τα ίδια...
Έξοχη παρουσίαση, για ακόμη μια φορά. Όσον αφορά στην εικόνα του εξώφυλλου, νομίζω Γιώργο μου ότι απλά, τυπώθηκε ανάποδα το σχέδιο. Κάτι παρόμοιο έπραξε και ο Νίκος Ζώης με το σκίτσο του Παναγιώτη Λύρη, στα εξώφυλλα των δυο πρώτων τευχών του Ροδίτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριοι, το ζητούμενο σε αυτήν την ανάρτηση νομίζω ότι είναι ο σχολιασμός του κειμένου του Ρούτσου. Και επ' αυτού, νομίζω ότι ο Τζων Γκρηκ έχει υπερεκτιμηθεί. Δεν είναι από τις καλές στιγμές του Ρούτσου. Θα ήθελα πολύ ο συντάκτης του κομματιού της παρουσίασης, που δείχνει ότι ξέρει το θέμα, να ήταν περισσότερο κριτικός για να μην πω επικριτικός στο μάλλον κακοκραμμένο κείμενο που ανάρτησε..
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κύριε" Ανώνυμε, κατ' αρχάς ποιος σε κάλεσε να μας εκθέσεις τις κακοπροαίρετες απόψεις σου; Επιπλέον, μάθε να σέβεσαι και να εκτιμάς τα κείμενα των άλλων πριν εκτοξεύσεις τις αιχμές σου, ειδικά κατά δημιουργών που χαίρουν μακράς και σχεδόν καθολικής αναγνώρισης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε, που υπογράφεις σαν «Ανώδυνος» τι σε ενόχλησε στο σχόλιό μου; Δεν επιτρέπεται να κρίνουμε; Τότε, να αλλάξει ο τίτλος της στήλης από «σχόλια» σε «λιβανιστήρι».
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ενοχλήθηκες τότε, το ότι δεν υπογράφω με το όνομά μου, αλλά με ψευδώνυμο εμπνευσμένο από την ιστορία μας, ή μήπως δεν έχεις ακουστά για τον «Ανώνυμο 1789»? Τότε πάω πάσο. Και συ, με ψευδώνυμο δεν υπογράφεις; Να ξέρεις, δε ότι είμαι περισσότερο κύριος, χωρίς τα απαξιωτικά και ειρωνικά εισαγωγικά σου, από όσο εσύ «Ανώδυνος». Όσο για το ποιος με κάλεσε; Μάλλον εσύ! Το λες ξεκάθαρα στην εισαγωγή: Η είσοδος είναι ελεύθερη. Αν δεν το λες εσύ που είσαι και ο υπεύθυνος της ιστοσελίδας (το λέει κάτω-κάτω), τότε ποιος είναι που το λέει;
Αν για κάτι πρέπει να διευκρινίσω είναι η κάπως ασαφής διατύπωση για το κακογραμμένο κείμενο. Αλλά είναι φανερό πως αναφέρομαι στο κείμενο του περιοδικού. Την διευκρίνιση την οφείλω , πάντως όχι σε σένα, που αυτοδικαίως υπερασπίζεσαι δεν ξέρω ποιον… Δεν θα επανέλθω επ’ αυτού, πάντως.
Ανώνυμος 1789
Ε,ε,ε! Τι γίνεται εδώ πέρα; Μια μέρα έλειψα και το κάνατε Φαρ Ουέστ! Αν θέλετε να πιστολίζεστε, να πάτε δίπλα, στου Μπλεκ, που είναι και το καθ' ύλην αρμόδιο μπλογκ... Εδώ είναι παιδική χαρά κι όχι ροντέο!
ΑπάντησηΔιαγραφήDino.
Το κείμενο (η ιστορία) είναι πολύ μέτρια. Για μένα που διάβασα Τζων Γκρηκ για πρώτη φορά ήταν μεγάλη απογοήτευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΧΩ ΣΕ ΤΟΜΟ Κ ΤΑ 8 ΤΕΥΧΗ ΤΗΣ Β ΠΕΡΙΟΔΟΥ. ΣΑΦΩΣ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΖΩΝ ΓΚΡΗΚ ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ. ΕΚΕΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ. Η Β ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΟΝΤΩΣ ΥΣΤΕΡΕΙ ΑΙΣΘΗΤΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφή