Γιορτή των ερωτευμένων είναι σήμερα, λες κι οι ερωτευμένοι χρειάζονται κάποια γιορτή για να θυμούνται ότι είναι ερωτευμένοι. Λες και χρειάζονται κάποιον άγιο -μεγάλη η χάρη του εορτάζοντος Βαλεντίνου- να προστατεύει τον έρωτά τους.
Ο Dino, δηλώνει βαθειά ερωτευμένος, αλλά δεν θα προσφέρει ούτε λουλούδια, ούτε γλυκά σήμερα στην αγαπημένη του. Δεν χρειάζεται να δώσει τέτοιου είδους αποδείξεις για αυτό που νιώθει.
Με ένα απλό ζεστό φιλί σε μια αναπάντεχη στιγμή κάθε μέρας, με ένα τρυφερό σφίξιμο στα μπλεγμένα δάχτυλα των χεριών μας, με ένα ψιθυριστό “σ’ αγαπώ” κοιτάζοντάς την στα μάτια, εκφράζονται τα πάντα γιορτάζοντας κάθε μέρα, χωρίς άλλες επιβεβαιώσεις και συμβατικά δώρα…
Φτάνει έως εδώ: “Άρλεκιν” το κάναμε!
Ωστόσο, με αφορμή αυτή τη γιορτή, ο Dino παρουσιάζει σε τρία μέρη ένα μικρό αφιέρωμα, σχετικό με τη θεματολογία του, στον πιο εμβληματικό τρόπο εκδήλωσης αγάπης γενικότερα και του έρωτα ειδικότερα: στο φιλί.
Διάσημα φιλιά σε άσπρο-μαύρο
από τον παλιό κινηματογράφο
Ο κινηματογράφος είναι εικόνα και μια εικόνα λέει όσα χίλιες λέξεις. Ας κόψουμε κάτι, ας πούμε όσα λένε π.χ. 980 λέξεις, γιατί χρειαζόμαστε και τη λεζάντα που θα επεξηγεί το τι, πού, πότε της εικόνας. Αυτές τις π.χ. 980 λέξεις απολαύστε τις, όπως τις περιγράφουν οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τον παλιό κλασικό κινηματογράφο, ένα καρέ πριν τα χείλη των πρωταγωνιστών ενωθούν σε ένα ερωτικό φιλί γεμάτο πάθος. Από τα πιο διάσημα της… φιλικής κινηματογραφικής ανθολογίας.
 |
| "Camille" ( Κυρία με τις Καμέλιες), 1921 Άλα Καζίμοβα και Ροντόλφο Βαλεντίνο. Τιμής ένεκεν αρχίσαμε το αφιέρωμα με τον εκ του επιθέτου σήμερα εορτάζοντος. Και συνεχίζουμε με το ίδιο. |
 |
| "The Son of the Sheik" (Ο Γιος του Σεϊχη), 1926 |
 |
| "The Divorce" (Το Διαζύγιο), 1930 Νόρμα Σήρερ και Τσέστερ Μόρρις |
 |
| "White Cargo" (Λευκό Φορτίο), 1942 Χέιντυ Λαμάρ και Ρίτσαρντ Κάρλσον |
 |
| "Ben Hur" (Μπεν Χουρ), 1925 Κάρμελ Μέιερς και Ραϋμόν Νοβάρο |
 |
"Το φίλημα" (1929) Γκρέτα Γκάρμπο και Λου Έιρις |
 |
| "Gone with the Wind" (Όσα παίρνει ο Άνεμος), 1939 Κλαρκ Γκέιμπλ και Βίβιαν Λη |
 |
| "Jhonny Eager" (Αιχμάλωτοι του Πόθου), 1942 Λάνα ΄Τέρνερ και Ρόμπερτ Ταίηλορ |
 |
| "Tarzan and his Mate" (O Ταρζάν κι η σύντροφός του), 1934 Τζώννυ Βαϊσμύλλερ και Μωρήν Ο' Σάλλιβαν. Η αποκαλυπτικά τολμηρή εμφάνιση της σέξυ δεσποινάδς Ο' Σάλλιβαν ανάγκασε την "σύντροφο" του Ταρζάν στην επόμενη ταινία να φορέσει ολόσωμη... τουαλέτα ζούγκλας. |
 |
| πάνω: "Souzan Lenox, her Fall and Rise", 1931 Γκρέτα Γκάρμπο και Κλαρκ Γκέιμπλ κάτω: "Flesh and Devil" (Σαρξ και Διάβολος), 1926 Τζων Γκίλμπερτ και Γκρέτα Γκάρμπο |
 |
| "Camille" (Η Κυρία με τις Καμέλιες), (1937) Ρόμπερτ Ταίηλορ και Γκρέτα Γκάρμπο. |
 |
| "Rio Rita" (1929) |
 |
| "Άστέρω", 1929 Αλίκη Θεοδωρίδου και Κώστας Μουσούρης |
Και επιτέλους, το all times classic κινηματογραφικό περιπαθές άγγιγμα των χειλιών!
 |
| "From here to Eternity" (Όσο υπάρχουν άνθρωποι), 1953 Ντέμπορα Κερρ και Μπαρτ Λάνκαστερ |
Cut!.... Moter, stop!... Αυλαία!... Φώτα!
THE (HAPPY) END
Χρόνια πολλά σε όλους τους ερωτευμενους,έστω και ετεροχρονισμένα και ένα μπράβο για σενα Γιώργο μου για την ωραία ανάρτηση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ μου, τι ύμνος είναι αυτός στον έρωτα; Και μετά λες σουξου μουξου ό,τι δεν πιστεύεις σε αγίους του έρωτα, τέτοια εισήγηση για αγάπες, φιλιά, έρωτες, ηδονικούς άντρες και γυναίκες, ηδυπαθη φιλιά, επ ευκαιρία της γιορτης του άγιου Βαλεντίνου, δεν έχω μεταδεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα η αφίσσα «το φίλημα» με την Γκρέτα Γκάρμπο και τον Λ. Ειρις, μ’ αρέσει πολύ!!
Η φωτογραφία της Μωρην Ο’ Σάλλιβαν και του Τζ. Βαϊσμύλλερ στο «ταρζάν κι η σύντροφός του» υπέροχη. Οι κομπλεξάρες που την έντυσαν στη συνέχεια δεν έχουν ιδέα τι θα πει ομορφιά τουλάχιστον για τη συγκεκριμένη γυναικάρα.
Στην «αστέρω» δεν είχα ακουστά καθόλου την Αλίκη Θεοδωρίδου, αντίθετα από τον Κ. Μουσούρη.
Το φιλί του Μπαρτ Λάνκαστερ με την Ντέμπορα Κερρ στο «όσον υπάρχουν άνθρωποι» έχει μείνει στην ιστορία. Επίσης έχει μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου ότι η περίφημη Γκρέτα Γκάρμπο φιλούσε τους παρτενέρ της με αληθινά ερωτικά φιλιά...
Ναι...ναι...ναι... το besame mucho αγαπήθηκε παγκοσμίως, πόσες φορές δεν το ψιθυρίσαμε χορεύοντας ερωτευμένοι. Συμφωνώ στην εκτέλεσή του με τη φωνή της αξέχαστης Νταλιντά. Φαντάσου αυτή η υπέροχη φωνή, υπέροχη γυναίκα αυτοκτόνησε από έρωτα (ή τα δίνεις όλα, ή τίποτα)...
Η πανέμορφη Κονσουέλα Βελάσκες με εντυπωσίασε (ειλικρινά με έπιασες αδιάβαστη, δεν γνώριζα τίποτα γι’ αυτην την σπουδαία μουσικό),
Ρομαντικέ μου γραφιά, ακόμα και το πλακατζίδικό σου besame mucho, τσιμπιμένο στο αλάτι του έρωτα είναι...
Μην περιμένεις να σου γράψω και στα δυο τετραγωνάκια των αναρτήσεών σου, και για τον Αγ. Βαλεντίνο και για τα φιλιά, το κείμενό μου τα καλύπτει νομίζω.
Πάντως, ευχαριστήθηκα τα γραφόμενά σου πάρα πολύ και ζήτω τα φιλιά των ανθρώπων που αγαπούν και που ερωτεύονται!!
Πολλά πολλά πολλά φιλιαααααααααά!!!!