Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Απόβραδο καλοκαιριού: Ώρα για σινεμά


 ΠΡΟΣΕΧΩΣ : ΜΕΡΙΚΑΙ ΣΚΗΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ… ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΡΓΟΝ

   Σινεμά καλοκαιριάτικο με παλιές αγαπημένες ταινίες κι ολόκληρη η γειτονιά στις πάνινες πολυθρό-νες του ‘Σινέ Κήπος’. Χαρούμενο κουβεντολόι λίγο πριν ακουστεί το τριπλό καμπανιστό κονγκ, όπου θα χαμηλώσουνε τα φώτα και θα αρχίσει το έργο. Όλοι φίλοι και γνωστοί.  Η οθόνη μπροστά από τις στοιχισ-μένες πάνινες πολυθρόνες ένιωθε σαν η ντίβα της βραδιάς. Ήξερε, πως σε λίγο το ενδιαφέρον όλων θα στρεφόταν σ’ αυτήν. Στις κινούμενες εικόνες που θα προβάλλονταν στην λευκή της επιφάνεια.
   Απαλή μυρωδιά από γιασεμί, αγιόκλημα και γεράνι να δίνουν την τρίτη διάσταση στην οπτικοακουστική ψυχαγωγία. Στα πόδια σου τριζάτο χαλίκι και να μετράς τα άστρα, σαν σε κάποιες σκηνές χαλάρωνε το ενδιαφέρον.
   Οι μελωδικές φωνές του Πρίσλεϊ, του Σινάτρα, του Πολ Άνκα, του Χάρυ Μπελαφόντε από τα χιλιοπαιγ-μένα δισκάκια των 45 στροφών, που έπαιζε το φορητό πικάπ στην καμπίνα της μηχανής προβολής, στα διαλείμματα ανακατεύονταν με τις φωνές των παιδιών του κυλικείου, που διαλαλούσαν -σχεδόν τραγουδιστά- το περιεχόμενο του ντορβά τους περασμένου στο σβέρκο τους…
 
  Ιεροτελεστία καλοκαιριάτικης  νύχτας βαθιά χαραγμένη στη θύμηση με εικόνες ήχους και οσμές.
   Τα χιλιοτραγουδισμένα σινεμά τα θερινά, υπάρχουν ακόμα, επειδή εντάχθηκαν υποχρεωτικά στα προστατευόμενα είδη της λαϊκής ψυχαγωγίας. Πόσα, όμως, από αυτά παράγουν νοσταλγία σαν περιβάλλον; Νοσταλγία και σαν έργα, αφού τις πιο πολλές φορές δεν ταιριάζουν στην καλοκαιριάτική ανεμελιά, μα στη σιωπηλή μυσταγωγία που επιβάλλει η σκοτεινή αίθουσα του χειμερινού κινηματογράφου;
   Από τη γωνιά του, ο Δεινοθήσαυρος θα προσπαθήσει να προσφέρει κάποιες σταγόνες με τη γεύση της νοσταλγίας… Κάτι σαν ‘Μερικές σκηνές από το προσεχώς έργον’… Για πολλούς και διαφόρους λόγους δεν υποκαθιστά το παλιό θερινό σινεμά της γειτονιάς. Θα προσπαθήσει να το θυμίσει… Και με λίγη φαντασία, όλα γίνονται!..

              Ο Δεινοθήσαυρος, ο σινεφίλ
                                           και η θυγατρική του στήλη



σας ταξιδεύουν
σε σκηνές
 παλιού κλασικού
κινηματογράφου.
Σε σκηνές που
άφησαν εποχή,
που έγραψαν
την ιστορία
του κινηματογράφου.
Σε σκηνές με τους
μυθικούς σταρ
του παλιού Χόλιγουντ.






ΤΖΙΛΝΤΑ:
Το αρχέτυπο της μοιραίας γυναίκας

Η ‘Τζίλντα’  ή ‘Γκίλντα’ κατ’ άλλους, ακόμα και ‘Χίλδα’ λόγω του ότι η πλοκή της διαδραματίζεται στη Λατινική Αμερική, είναι από τις ταινίες εκείνες που καθιέρωσαν το αμερικανικό νουάρ στη δεκαετία του ’40 ακολουθώντας τον δρόμο που είχαν ανοίξει οι αστυνομικές νουβέλες στις δεκάδες φτηνά περιοδικά της λαϊκής λογοτεχνίας, που ανθούσε στις ΗΠΑ εκείνη την δεκαετία.
Αν και συνολικά σαν φιλμ δεν διεκδικεί  δάφνες αριστουργήματος έμεινε στην ιστορία του κινηματογράφου για τη σκηνή όπου η Χαίηγουορθ ντυμένη με ένα μαύρο σατέν εφαρμοστό  στράπλες φόρεμα τραγουδάει το ερωτικό «Put the blame on Mame  και χορεύοντας αρχίζει να επιδίδεται σε ένα άκρως αισθησιακό στριπ τιζ, που ωστόσο δεν προχώρησε περισσότερο από το να βγάλει τα μακριά μαύρα της γάντια. Η αλήθεια είναι ότι ήθελε να συνεχίσει ζητώντας από τους άντρες θαμώνες του καμπαρέ να της κατεβάσει κάποιος  το φερμουάρ του φορέματός της, επειδή η ίδια δεν θα τα κατάφερνε μόνη της. Όλα αυτά για μια ταινία στην πουριτανική Αμερική του 1946 και με τον κώδικα Χαίητζ  να επικρέμεται απειλητικά, άγγιζε τα όρια του… πορνό! Αμέσως μετά ακολουθεί και ένα από τα πιο ηχηρά χαστούκια σε μάγουλο ντίβας του σινεμά με δράστη τον Γκλεν Φόρντ και θύμα τη Ρίτα Χαίηγουορθ. Για τις δύο αυτές συνεχόμενες σκηνές η ‘Τζίλντα’ καταχωρίστηκε ως ταινία αναφοράς του είδους ‘νουάρ’ στην παγκόσμια φιλμογραφία.
Γενικά, πάντως η παρουσία της πανέμορφης σταρ στην ταινία είναι το αρχέτυπο της μοιραίας γυναίκας στη φιλολογία της λογοτεχνίας και φιλμογραφίας νουάρ έστω και αν δεν είναι ξανθή, αλλά καστανομάλλα. Ο σκηνοθέτης Τσαρλς Βίντορ την απογειώνει και διευθυντής φωτογραφίας Ρούντολφ Ματέ, με τα σκληρά κοντράστ μαύρου άσπρου, την αποθεώνει. Και αυτό από μόνο του φτάνει να κάνει την ταινία κλασική και την Χαίηγουορθ ντίβα πρώτου μεγέθους.
Η φωνή που ντουμπλάρει την Χαίηγουορθ τόσο στο ‘Put the blame on Mame’, όσο και στο πασίγνωστο ‘Amado mio’ ανήκει στην Ανίτα Έλλις.

Η ελληνική πρεμιέρα της ταινίας δόθηκε στις 31 Ιανουαρίου 1947, παρά λίγες μέρες έναν χρόνο αργότερα από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινία τον Φεβρουάριο του 1946 στις ΗΠΑ





Τραγουδήστε μαζί με τη Ρίτα ή την Ανίτα, αν θέλετε,  
το Put the blame on Mame

When Mrs. O'Leary's cow kicked the lantern
In Chicago town
They say that started the fire
That burned Chicago down
That's the story that went around
But here's the real low-down
Put the blame on Mame, boys
Put the blame on Mame
Mame kissed a buyer from out of town
That kiss burned Chicago down
So you can put the blame on Mame, boys
Put the blame on Mame

When they had the earthquake in San Francisco
Back in nineteen-six
They said that ol' Mother Nature
Was up to her old tricks
That's the story that went around
But here's the real low-down
Put the blame on Mame, boys
Put the blame on Mame
One night she started to shimmy-shake
That brought on the Frisco quakes
So you can put the blame on Mame, boys
Put the blame on Mame


Amado mio

Τα λόγια του Amado mio για να συνοδέψετε στο τραγούδι της τη Ρίτα Χαίηγουορθ ή την Ανίτα Έλις, που το τραγούδησε στην ταινία ντουμπλάροντας την σταρ.

Love me forever
And let forever begin tonight
Amado mio

When we're together
I'm in a dream world
Of sweet delight
Many times I've whispered
Amado mio
It was just a phrase
That I heard in plays
I was acting a part

But now when I whisper
Amado mio
Can't you tell I care
By the feeling there
'Cause it comes from my heart

I want you ever
I love my darling
Wanting to hold you
And hold you tight

Amado mio
Love me forever
And let forever
Begin tonight

Many times I've whispered
Amado mio
It was just a phrase
That I heard in plays
I was acting a part

But now when I whisper
Amado mio
Can't you tell I care
By the feeling there
'Cause it comes from my heart

I want you ever
I love my darling
Wanting to hold you
And hold you tight

Amado mio
Love me forever
And let forever
Begin tonight
And let forever
Begin tonight
And let forever
Begin tonight                                             

                                                             The End


 ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:


11 σχόλια:

  1. ΕΔΩ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΕΟΝ ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΙΝ/ΦΟΥ. ΙΔΑΝΙΚΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ, ΜΑ ΙΔΙΩΣ ΓΙΑ ΘΕΡΙΝΟ ΣΤΗ ΠΛΑΚΑ...! ΓΙΩΡΓΟ, ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΑΙ ΠΙΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ ΣΕΝΑ(SPAGHETTI WESTERN,GIALLO ΚΛΠ.)! ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΩ Κ ΕΓΩ ΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΛΙΑΝ ΣΥΝΤΟΜΩΣ...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραία παρουσίαση για μια πραγματικά σπουδαία ταινία. Οτι πρέπει για καλοκαίρι. Η αλήθεια είναι ότι τελευταία βλέπω συνέχεια παλιές ταινίες και το απολαμβάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιώργο, μας πέρασες μια μυρωδιά του παλιού καλού καιρού... Εντυπωσιάζουν και οι επεξεργασμένες εικόνες σου. Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ!!! βρε Γιώργο, ααχχχχ!!
    Φυστίκια, σάμαλι, κοοοκκκκκ, λεμονάδες κρυεεες....
    ευτυχώς καλοκαίρι και όχι χειμώνας μες στις αγαπημένες, σκοτεινές, υγρές αίθουσες, με την ταξιθέτρια, που η λιγνάδα της έφθανε στο κατακόρυφο και προς τέρψιν των επιστημόνων της σκελετολογίας, να ψεκάζει πατσουλί με την τρόμπα του ντι ντι (ξέρετε τι είναι το ντι..ντι..) κεφάλια καθαρά και μη (να ξεβρομίζει με λίγα λόγια την αίθουσα και να ακούει τα εξ αμάξης... Αλλά έφτασε το καλοκαιράκι με ταινίες παλιές, αγαπημένες καιμε εισητήριο για κάθε βαλάντιο, πολλές φορές μέ ένα τάλληρο δυο ταινίες! και γινόταν ο χαμός. Ο κινηματογράφος κοντά στα σπίτια μας και η πιτσιρικαρία ασυνόδευτη και φασαριόζα να μπουκάρει για να δει την πανέμορφη Γκίλντα. τα αγόρια για κείνο το "φατε ματια ψαρια" για τα κορίτσια οι καθημερινές προσπάθεις για τη μίμηση των κινήσεων, του χορού, του χτενίσματος και όλα για κείνον τον ένα τυχοδιώκτη, σκληρο άντρα που ο έρωτας τον κάνει "σούπα" για τα μάτια αυτής της γυναίκας, της κάθε γυναίκας που μέσα της κρύβει το πάθος να αρέσει, να την ερωτεύονται, να την αγαπούν, να την θαυμάζουν να είναι μια Γκίλντα των δρόμων που διασχίζει, μια Γκίλντα που τρίζουν τα πεζοδρόμια που πατά όλα στ' αλήθεια και όχι απλά φωτογραφίες του σινεμά....αχχχ σινεμά, που κλεβανε τ' αγορια της αναρτημένες φωτογραφίες διασημων ηθοποιών και ζητούσαν ένα πεταχτό φιλί και ακόμα άλλο ένα για να σου τη χαρίσουν... Γιώργο με προκαλείς και δεν ξέρω τι λεω μάλλον τι γράφω...

    Πάντως τα σφυρίγματα, τα παλαμάκια και τα χαρούμενα ξεφωνητά ήταν όταν πριν από το έργο έβαζαν μίκυ μάους... θυμάσαι;
    τώρα αυτά τα τραγούδια είναι αξέχαστα και για τη μουσική και για τους στίχους, όμως εγώ ξεχώριζα τη φωνή του αγαπημένου Ντην Μάρτιν!!!

    δεν ξέρω σου 'φαγα χώρο... είπαμε μην προκαλείς μια πολυλογού...

    ΦΙΛΙΑ, ΦΙΛΙΑ, ΦΙΛΙΑ, και παλι ΦΙΛΙΑ ΦΙΛΙΑ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν οι πολυλογούδες λένε τόσα λίγα, αναρωτιέμαι, πόσα είναι διατιθεμένες να πουν οι λιγομίλητες (ναι, υπάρχουν και τέτοιες γυναίκες). Παράλειψή μου που δεν συμπεριέλαβα στις φωνές των διαλειμμάτων και αυτή του Dino (!!!) Martin. Την εντός αιθούσης σκηνή της ταξιθέτριας με την τρόμπα (ευτυχώς χωρίς το φλιτ ως περιεχόμενο) να ψεκάζει, τη θυμάμαι μόνο στο "Σινεάκ"..

    ΜΠΑΤΣΑΚΙΑ, ΜΠΑΤΣΑΚΙΑ, ΜΠΑΤΣΑΚΙΑ αλά Γκλεν Φορντ
    (ως γνωστόν μπάτσο, στα ιταλικά λένε το φιλί, εξ ου και οι μπάτσοι της εννόμου τάξεως)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπράβο Γιώργο,φαίνεται πως εχεις βρεί τον τρόπο
    και κάθε ανάρτηση σου,είναι καλύτερη απο την προ-
    ηγούμενη!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φίλε Γιώργο Δεινοθήσαυρε, είσαι μερακλής και φτιάχνεις φοβερά Posts !!
    Συνέχισε ακάθεκτος !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γιώργο αγαπημένε φίλε, τα χρόνια πέρασαν αλλά οι αναμνήσεις είναι πάντα ζωντανές! Είσαι μαέστρος του είδους, δεν το συζητώ καν, από τη μία την έκπληξη μας πας στην άλλη!
    Δε μπορώ όμως και να μην εκφράσω το θαυμασμό μου για αυτό το πλάσμα: Τι γυναικάρα ήταν η συχωρεμένη η Ρίτα!!! Και να σκεφτείς ότι προτιμάω τις (φυσικές) ξανθιές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αλλά χωρίς τα συνοδεύοντα αυτές ανέκδοτα! Έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φυσικές είπα Γιώργο μου, τα ανέκδοτα είναι για τις βαμμένες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. γειά σου Γιώργο και όλη η παρέα
    φυστικοπασατέμποστραγαλοσάμαλικόκ!
    φώναζε ο μικροπωλητής εντός του θερινού κινηματογράφου, νά'στε όλοι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή