Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Κοίτα τι βρήκα στο πατάρι!



   Ο ΔΕΙΝΟΘΗΣΑΥΡΟΣ, Ο ΦΙΛΟΜΑΘΗΣ
                            KAI TO
                  ΠΑΡΟΥΣΙΑΖOYN
              ΤΗΝ ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗ:




Λίγα λόγια για το έργο:

Είναι πολύ πιθανό να κρύβει ο καθένας μας μέσα του έναν μικρό Αλί Μπαμπά, που διαπιστώνει την ύπαρξή του, μόλις ανακαλύψει την σπηλιά με τους ατίμητους θησαυρούς.
Η δικιά μου σπηλιά βρισκόταν σε ένα πατάρι. Κι οι θησαυροί σκόρπιοι ανάμεσα σε άχρηστα (για μένα) άλλα πράγματα μέσα σε χαρτοκιβώτια, νάιλον σακούλες και σακατεμένες βαλίτσες. Ήταν απομεινάρια παλιών δικών μου θησαυρών, που είχαν δηλωθεί ως παράπλευρες απώλειες μετακομίσεων, εκκαθαρίσεων κλπ στα χρόνια που είχαν μεσολαβήσει από τη σώρευσή τους, ίσαμε κάποια στιγμή που τους αναζήτησα.
Με μιας, το πατάρι-σπηλιά του Αλί Μπαμπά έγινε λαμπίκο σαν αίθουσα υποδοχής σε κλινική πολυτελείας και ο προσωπικός μου χώρος πατάρι κι αποθήκη μαζί. Αχούρι. Κι έτσι είναι ακόμα. Και χειρότερα, αφού στο μεταξύ όλο και κάτι καινούργιο, δηλαδή όλο και κάτι παλιό θέλω να πω, έρχεται να προστεθεί… Υπαρκτό Ελ Ντοράντο (η μυθική χώρα το αμύθητου πλούτου), μαζί και Σάνγκρι-Λα (η μυθική γη της ευτυχίας, της γαλήνης και της ευδαιμονίας). Άβατο για τους αμύητους.
Είναι στιγμές που η οικογένειά μου θα ήθελε πολύ να είχαν κάποιο ρόλο και οι 40 νομάτοι που συμπρωταγωνιστούσαν με τον Αλί με ρόλους κλεφτών στο παλιό ανατολίτικο παραμύθι, αν και είναι αμφίβολο πως με μια και μόνο επιδρομή τους θα μπορούσαν να σηκώσουν όλο τούτο μαζωξομάνι, το άδικα χαρακτηριζόμενο ως σκουπιδολόι.
Ανοίγω χαρτόκουτα, νάιλον σακούλες και βαλίτσες-ερείπια στην τύχη. Διαλέγω αντικείμενα. Αναθυμάμαι κάποια λεπτομέρεια από τη συντροφιά τους. Το κάνω συχνά. Αυτή τη φορά το έκανα για την παρέα εδώ πέρα.
Αφιερώνω, λοιπόν, στην παρέα μας το παρακάτω φωτορομάντσο των αναμνήσεων καθώς στροβιλίζονται αέρινα με υπόκρουση το νοσταλγικό βαλσάκι του Μάνου Χατζηδάκι, με το τραγούδι της λατέρνας, την ώρα του σούρουπου…

Συνδεθείτε να το ακούσετε και επιστρέψατε στην μικρή περιπέτεια με το κυνήγι του θησαυρού.

ΚΑΙ ΝΑ ΤΙ ΒΡΗΚΑ ΣΤΟ ΠΑΤΑΡΙ!!






Και αντικείμενα









ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΠΟΥ ΕΚΡΥΒΕ ΤΟ ΠΑΤΑΡΙ!
Και το μικρό αφιέρωμα (υπερπαραγωγή, πάντως, έτσι; κλείνει με την μουσική τίτλων της ταινία; "A disistant Trumpet" που παίχτηκε στην Ελλάδα το 1964 με τίτλο: "Τα τύμπανα της Κολάσεως".



THE END


22 σχόλια:

  1. Μας τρέλανες, σήμερα! Τι είναι όλα αυτά;;;
    Και τα εξώφυλλα του 2012 πού τα βρήκες; Γι' αυτό έλειπες χθες το βράδυ που σε πήρα τηλέφωνο; Είχες κάνει ένα μικρό ταξιδάκι με την χρονομηχανή πάλι;;;
    Μπράβο βρε Γιώργο, είσαι φοβερός!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πατάρι είναι η θησαυροφυλάκειο, αναρωτιέμαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι, Πάνο μου, πραγματικά έλειψα χτες το βράδυ, αλλά όχι περισσότερο από ένα νανοδευτερόλεπτο. Πετάχτηκα ίσαμε τη διάσταση Ω. Γινόταν ένα bazaar με περιοδικά από τη διάσταση L της οποία οι χρονολογίες, καθώς ξέρεις, βρίσκονταικαμιά 15αριά χρόνια πίσω από τι δικές μας, ενώ της Ω, θα σου είναι γνωστό ότι είναι ακριβώς 2 χρόνια μπροστά από τις δικές μας. Κάθισα κάπου έξι ώρες της δικής μας χρονομέτρησης. Αλλά όσο και να καθόμουνα εκεί ο χρόνος που έλειψα από τη χρονοδιάστασή μας δεν έναι μεγαλύτερος από ένα νανοδευτερόλεπτο, γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ροή χρόνου, όπως το γνωρίζουμε όλοι που διαβάζουμε επιστημονική φαντασία. Επιστρέφοντας, αγόρασα από το βιβλιοπωλείο στο χωροχρονοδρόμιο αυτά τα δύο τεύχη, και καμιά 20αριά ακόμα που θα τα παρουσιάσω σε κάποια ανάρτηση. Το παλιότερο από αυτά θα κυκλοφορήσει εδώ φέτος τον Αύγουστο και το πιο πρόσφατο τον Φεβρουάριο του 2013, αν έχουμε επιζήσει!
    Κατάλαβες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βρε τσακάλι, τι θησαυρός είναι αυτός. Μιλάμε για απίστευτα πράγματα. Ζηλεύω.
    Δηλαδή αμα ερχόμουν θα έβλεπα κι αυτά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αφού βρε Νίκο μου, θα ξανάρθεις. Πάντως τα καλά κομμάτια τα κρατάω για αργότερα... Έχω μια συλλογή μούρλια από μεταχειρισμένες χαρτοπετσέτες με τη φίρμα των πιο γνωστών σουβλατζίδικων της Αθήνας και της Λειβαδιάς. Δεν νομίζω ότι έχει κάτι ΄τετοιο κανένας άλλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΣΟΥΒΛΑΤΖΙΔΙΚΑ Ε? ΑΞΙΟΣ! ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΟΜΩΣ, ΜΑΣ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΛΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΣΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ...ΜΟΛΙΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ (ΕΛΕΙΠΑ 4 ΗΜΕΡΕΣ) ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΛΑΣΕΣ ΠΑΛΙ!!! ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ,ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΘΑ ΕΧΕΙ Κ ΕΞΙΣΟΥ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χρήστο, περισσότερο από το "εντυπωσιακή συνέχεια" -"πλακατζίδικη ανάρτηση" θα το έλεγα- κρατάω το "χαρούμενους". Αυτό προσπαθούμε να κατορθώσουμε και μάλιστα με συλλογική προσπάθεια. Να βάζουμε εδώ πέρα πράγματα που θα μας κάνουν χαρούμενους, γιατί δυστυχώς δεν έχουμε πολλές ευκαιρίες που θα μας κάναν να νιώθουμε χαρουμένοι. Η επιστροφή στις παιδικές μας μνήμες είναι η πρόφαση με κοινό παρονομαστή τις κάποιες παρόμοιες αναμνήσεις μας από βιβλία περιοδικά, παιχνίδια, μουσική, κινηματογράφο κλπ. Ό,τι δηλαδή παρουσιάστηκαν στην συγκεκριμένη πιο πάνω ανάρτηση εν είδει δειγματολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχει δίκιο ο aNwDyNos αυτό είναι θησαυροφυλάκιο!!!
    Μπράβο Γιώργο,εχει πολυ "πράμα" ακόμα?
    Φύλαξε τα σαν κόρη οφθαλμού γιατί μέσα σε όλα
    αυτά κρύβεται η παιδική σου αθωώτητα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εξαιρετικό blog, αλλά το κυριώτερο εξαιρετικός ο δημιουργός του.
    Εσύ το λες "η σπηλιά του Αλή Μπαμπά", εγώ το λέω "Η νήσος των θησαυρών".
    Έτσι μαζεύω κι εγώ... τα πάντα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έλα, λοιπόν Παύλο!.. Δεν θέλεις να τα μοιραστείς και με τους υπόλοιπους; Θα τα πούμε κι από κοντά. Έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. καλέ πού ήμουνα και δεν μπήκα στο μπλογκ "το νοσταλγειο των αναμνήσεων; Μάλλον ο Νίκος φταίει γιατί έψαχνα να βρω την απάντησή του για το βιβλίο... Λοιπόν αχ αυτό το βαλς των χαμένων ονείρων, έτσι εγώ η ονειροπαρμένη δάκρυσα, χόρεψα, χωρίς καθρέφτη κατασκευής, αλλά με κείνον της ψυχής και είδα καθαρά τον εαυτό μου ακόμα ερωτευμένο με Ανθρώπους, μουσικές, αρώματα, βιβλία, γράμματα, αποθήκες, μυρουδιές, ανάσες και ίχνη αυτών χωρίς σκιά, χάιδεψα ώμους, έδωσα τρυφερά φιλιά σ' όλους αυτούς που είναι παιδιά και έχουν φαντασία και έχουν όνειρα, γιατί η εμμονή μου είναι τα όνειρα που δεν πεθαίνουν όπως και η ζωή. Αχ!! αυτό το μουσείο Γιώργο μου των μικρων πραγμάτων που σ' αυτά βασίζονται τα μεγάλα, δείνουν ένα χέρι να το σφίξει κανείς και να χωθεί στους κόσμους του
    Καρλ Λιουϊς και κει να βρει την αλήθεια του, τον εαυτό του. Αχ αυτές οι ντίβες οι ιταλιάνες, που μεγαλούργησαν στον κινηματογράφο από τα "βιζοσκάμπιλα" που μοίραζαν αφειδώς στα αιώνια αγόρια...
    Μη με πάρετε με τις πέτρες, ούτε με τις μούτζες αυτές μόνο για τη Βουλή.
    Εμένα αφήστε με στο κόσμο της φαντασίας, του παραμυθιού, γιατί εκεί ψάχνοντας βρίσκω τους χαμένους θησαυρούς και έτσι δεν κηδεύω τη μέρα μου το χρόνο μου, όπως κι όταν μπαίνω στη θησαυρογειτονιά σας και πετώ εγώ η αιώνια παιδούλα!!! ΦΙΛΙΑ ΦΙΛΙΑ ΦΙΛΙΑ, (εσεις τον τονο).
    Τζένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. γειάσου kalimeris7 με τα ωραία σου, μακάρι η μουσικότητα των λόγων σου να αποτυπωνόταν και στα γραπτά σου, γιατί η ντοπιολαλιά είναι η ρίζα μας και το κάθε νησί το στέμμα μας. (ιδίως το δικό σου νησί). Μόνο σε τέτοια λόγια καταδέχομαι να απαντώ, δηλαδή μόνο σε κομπλιμέντα και χαϊδέματα στ' αυτιά, τι να κάνω έτσι είμαι καμωμένη.

    Μ' αρέσει η αμεσότητά σου!!!
    ΦΙΛΙΑ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καταρχάς αγαπητή αιθεροβάμων κυρία Ευγενία, το "Νοσταλγείο των αναμνήσεων", καθώς γνωρίζω ως ιδρυτής του δεν είναι ούτε blog, ούτε site, face book, myspace, twitter, ούτε πολύ περισσότερο κατοπτρικό portal για τους μαγικούς κόσμους του Λιούις Κάρρολ (αυτόν μάλλον θα εννοείτε, διότι οι μαγικοί κόσμοι του αναφερομένου διάσημου αθλητή έχουν να κάνουν με τα αναβολικά και τα τοιαύτα). Το "Νοσταλγείο" είναι ένα καφενείο για τις νοσταλγικές αναμνήσεις απομάχων αντικειμένων που γέμιζαν κάποτε τις ώρες των παιδικών μας χρόνων. Είναι, αν θέλετε επίσης, ένα μεζεδοπωλείο, που το μενού του περιλαμβάνει οπτικοακουστικούς μεζέδες παλιάς κοπής. Από τους προσφερόμενους δίσκους του μεζεδοφτιάχτη διαλέγετε τα πιάτα που ταιριάζουν στα δικά σας γούστα. That's all folks!
    Κατά δεύτερον, αγαπητή κυρία σας ευχαριστώ για τα ποιητικόφτιαχτα σχόλιά σας κι ενημερώνω τους υπόλοιπους της παρέας ότι σύντομα θα απολαύσουν και κάποια κείμενά σας, όπου ο συγγραφικός σας οίστρος θα αποκαλυφθεί σε ολόκληρο το μεγαλείο του!
    DINOTHESAURUS STUDIUS, κατά την επιστημονική μου ονομασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πάλι με μπέρδεψες και τα μπέρδεψες αγαπητέ μου Γιώργη, εννοώ τον Λιουις Καρολ, τον συγγραφέα
    του βιβλίου "η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων". έτσι ένιωσα χαμένη στη μαγεία μιας σχηματικής πόρτας που μόνο εγώ μπορώ να την ανοιγοκλείνω και να βρίσκω αυτά τα μικρά και αγαπημένα που περιγράφεις και τα είχα από χρόνια χαμένα. Τώρα το τι θα μου σούρεις το ξέρω και το περιμένω με αγάπη, αλλά μην λες και πολλά και γίνουμε δημοσίως ρεζίλι.
    ΦΙΛΙΑ, Τζένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεου τω Θεώ, που λένε στο χωριο μας...

    Έχεις δίκιο Γεώργιε το μπέρδεμα όλο δικό μου, βλέπεις και η δακτυλογράφηση έχει το δαίμονά της, Καρολ Λιουις λοιπόν ο μεγάλος αυτός παραμυθάς και όχι Καρλ όπως έγραψα... είπαμε το ρεζιλίκι κλπ..

    όμως πάλι ΦΙΛΙΑ, ΦΙΛΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γιώργο έχω και εγώ ένα πατάρι, ήλθες επίσκεψη..
    Η συλλογή όμως είναι διάσπαρτη.
    Κάποτε ίσως μαζευτεί σε ένα μέρος.
    Νομίζω φίλοι μου ότι βρέθηκε αρχηγός.
    Ψηφίζω Γιώργο επικεφαλής μας! Νίκος Ζ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Νίκο Ζ, αρ=γη,οπότε: αρ+έχω= άρχω. Άγω= οδηγώ. Οπότε: Άρχω+άγω= οδηγώ τους έχοντες γη. Αρχηγός, λοιπόν. Ύστερα από όλα αυτά, επειδή τυγχάνω α-κτήμων (μη έχων κτήσιν, κτήματα κλπ) είναι ανακόλουθο να αρχηγεύω. Οπότε: ευχαριστώ δεν θα πάρω!
    Θέλεις τώρα να σου αναλύσω τους λόγος για τους οποίους και το "επικεφαλής" είναι ασύμβατη ιδιότητα της... σωματοκατασκευής μου; Άφησέ το, καλύτερα. Είναι γνωστό, άλλωστε ότι οι δεινόσαυροι υπήρξαν όντα άνευ τινός περιεχομένου επί κεφαλής τους(=αν+εν+κέφαλα) και ήδη έχουμε πολλούς άνευ τινός επί της κεφαλής τους που μας αρχηγεύουν. Περισσεύω.
    Το δικό σου πατάρι δεν θυμάμαι να το έχω επισκεφτεί, αλλά το δικό μου είναι ανοικτό σε μη ώρες γραφείου (δηλαδή καθ ολόκληρο το 24ωρο).
    Dino ο φρενοβλαβής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Έκανα ένα γρήγορο πέρασμα για μην ξεχνιώμαστε και ψάχνω να βρω αν υπάρχει τρόπος να αρχίσω να ανεβάζω φωτογραφίες. Πάσα βοήθεια δεκτή.
    Έχω πράγματα που θα σας αρέσουν και θα ήθελα και εγώ να τα μοιραστώ μαζί σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Προς το παρόν μέχρι να μάθω κι εγώ να κάνω προσκλήσεις συγγραφής στείλε τις στο μέιλ μου και θα τις ανεβάσω για λογαριασμό σου με το όνομά σου και το συνοδευτικό κείμενο που επίσης θα πρέπει αν μου στείλεις.
    Ευχαριστώ Παύλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. OK Γιώργο, ας είναι τότε αρχηγός ο Γιώργος Θαλάσσης, δεν νομίζω πως θα υπάρχει αντίρρηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή