Φόρος τιμής στο "Γκρέκο", ένα από τα πιο δημοφιλή "αγορίστικα" περιοδικά ελληνικής γραφής, που κυκλοφόρησαν στις δεκαετίες της χρυσής εποχής τους (1950 και 1960). Ήταν, εξάλλου και το πρώτο ελληνικό περιοδικό αυτής της κατηγορίας περιοδικών, που ως ανάγνωσμα περιστρεφόταν γύρω από το Ποδόσφαιρο, την πιο δημοφιλή ψυχαγωγική ενασχόληση των πιτσιρικάδων και εκείνη τη μακρινή εποχή περισσότερο, λόγω άπλετου προσφερόμενου χώρου και λόγω μη ύπαρξης, ακόμα, της ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας, η οποία θα εισέβαλλε καταλυτικά περίπου 30 χρόνια αργότερα.
Με τη μορφή απλού σκαναρίσματος παρατίθεται ολόκληρο το πρώτο τεύχος αυτού του περιοδικού -στο μέλλον θα αναρτηθούν και άλλα τεύχη του ίδιου αναγνώσματος για μια πιο σφαιρική γνωριμία μαζί του. Ας συγχωρεθούν οι εμφανείς τεχνικές ατέλειες του σκαναρίσματος, που οφείλονται σε αρκετούς λόγους, αλλά νομίζω πως έστω κι έτσι με το μίνιμουμ ποιότητας παραμένει ανεκατά αναγνώσιμο.
Τα σχόλιά σας για το εγχείρημα θα δώσουν το στίγμα για τη συνέχιση του εγχειρήματος ή όχι, ενώ ήδη έχει αναρτηθεί και μια περιπέτεια του Ζορρό.
Καλή ανάγνωση....
Βίβα Γκρέκο! Βίβα Γιώργο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεώργιε όταν βγήκε ο Γκρέκο δεν ειχα γεννηθεί
ΑπάντησηΔιαγραφήθυμάμαι όμως,πριν πολλά χρόνια που είχε πέσει
ενα στα χέρια μου,έκτοτε δεν εχω δει άλλο τεύχος.
Εχεις όλη την σειρα?
Όχι, αγαπητέ Καλημέριε7...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω 66 τεύχη τα πιο πολλά στο πρωτότυπο, λιγότερα σε φωτοτυπία. Δηλαδή μου λείπουν έξι τεύχη, αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν με χαλάει σε τίποτα να κάτσω να γράψω (!) μόνος μου αυτά που μου λείπουν, όταν βαρεθώ να ψάχνω για να τα βρω.
αυτο πως θα γινει φιλε Γιωργο?πρεπει να θυμασαι την ιστορια των τευχων για να το ξαναγραψεις
ΔιαγραφήΕυχαριστούμε Γιώργο για το σπάνιο αυτό ανάγνωσμα το παιδικών σου χρόνων! Καλογραμμένο είναι και πως θα μπορούσε αλλιώς αφού είναι του σπουδαίου Μαρμαρίδη. Φαντάζομαι τι θα υπάρχει ακόμη στη συλλογή σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα!Χα! το Καλημέριε βγαινει απο το Γεώργιε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοιώθω την ανάγκη να σε ευχαριστήσω και απο δω
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο Βλάχο,γιατί τουλάχιστον μετά απο τόσα χρό-
νια που διαβάζω το Μπλεκ,κάποια στιγμή θα εχω
όλους τους τίτλους και θα ξέρω και ποτε πρωτοκυ-
κλοφόρησαν.
Ευχαριστώ πολύ.
Νίκος Μωραίτης
Η Ευγενία προσπάθησε τρεις φορές να στείλε το σχόλιο της, το εναρκτήριο σχόλιό της, γιατί απειλεί να βομβαρδίζει επί καθημερινής βάσεως τον Dino, μόλις καταφέρει να στείλει. Τελικά απαυδησμένη μου το έστειλε στο e-mail μου να το ποστάρω εγώ με την απειλή ότι αν δεν το κάνω θα το στείλει στα blogs της 4ης εξουσίας καταγγέλνοντάς με για λογοκρισία. Μην έχοντας καμιά τέτοια πρόθεση το παραθέτω:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τώρα θα μου πείτε τη δουλειά έχει μια "νεαρή!", ως η αφεντιά μου, σ' αυτό το παραξενοπερίεργο δεινοθησαυροχωριό, που μιλούν παιδιά σε μια γλώσσα που μόνο εκείνα καταλαβαίνουν (τι καλά!).... όμως όπου γάμος και χαρά κλπ... κι εγώ πρώτη.
Αρχικά σας επισκέπτομαι για να πάρω. Ξέρετε τι; Εγωτική στην ηλικία μου, μόνο παίρνω... θέλετε να μάθετε τι; λοιπόν παίρνω χαρά, τρυφεράδα κι όπου ακούω για κάτι παιδικό (ακόμη και παιδική χαρά) τρέχω γεμάτη συναισθήματα και δεν πέφτω έξω. Πήρα πολλά και από το χωριό σας όπως, θύμησες αθώες, θύμησες φανταστικές, με φόβους, με πάθη, με ηρωισμούς, όταν κάτω από κάθε σχολικό βιβλίο κρυβόταν και ένα απαγορευμένο δια ροπάλου, όπως η ΄"Μάσκα" που διάβαζαν τα αγόρια. Το πάθος και ο έρωτας για τον "Μικρό ήρωα", τον Γιώργο Θαλάσση, τον Σαμ, την σεξοβόμβα Μπριτζιντ στο "Γεράκι της Μάλτας", τη φεμινίστρια "Μικρή λουλού", τον "Γκαούρ-Ταρζάν", τα αστυνομικά μυθιστορήματα, κλασσικά εικονογραφημένα, μικυ μάους, και μετά και μετα και μετά λογοτεχνικά περιοδικά όπως το ντομινό, το ρομάντζο, ο θησαυρός, άντε και καμια "Γυναίκα" έτσι για κουλτούρα. σ' το 'πα και στο ξαναλεω αγαπητέ Dino μη μου δίνετε χώρο να γράψω γιατί θα σας ζαλίσω και θα με πειτε πολυλογού, αυτό είναι καλό το κακό είναι να με πείτε φλυαρη. Σταματώ εδώ και εύχομαι από καρδιάς ένα ταξίδι μεγάλο με χαρούμενους συνεπιβάτες, με επινοήσεις, με ανακαλύψεις, με εκπλήξεις κι έξω καρδιά!!
Με παιδικά συναισθήματα όπως χαράς, ζήλιας ανάκατα με άγριους τσακωμούς."
Ευγενία.
Να και ενας "η μάλλον μια χαρούμενη γυναικεία
ΑπάντησηΔιαγραφήφωνή!!!!! πω πω!λοιπόν ξέρεις κάτι Dino? με το
που διάβασα το μήνυμα της Ευγενίας,μου έφτιαξε
η διάθεση.
Καλώς όρισες αγαπητή μου Ευγενία.
Γεια χαραντάν λοιπόν στο μελισολόι και ιδιαίτερα στον Καλημέριο, που θα απαυδά κάθε φορά που θα με διαβάζει, κάθε φορά που θα αναφέρεται σε μένα που θα με προκαλεί ή προσκαλεί, το ίδιο μου κάνει και ήδη ακούω τα ωχ.. βαχ... και βαχ του! πρώτα απ' όλα απευθύνεται σε με και γι' αυτό θελέστα και παθέστα! μετά δεν γνωρίζει ότι για να μπω στη λίστα φίλων του Dino, θηλυκό γαρ, είμαι πρώτη και δεν δέχομαι αντίρρηση. Πρώτη στο τσιλίκι, πρώτη στα μήλα, ή μπαλαρόνια (αν θέτε), στο βόλεϊ, στο μπασκετ (λογω ύψους), στους χορούς όρα: χούλα χουπ, ακόμα ακόμα και σε χορούς που χορευαν βουτυρομπεμπεδες όπως: τσα τσα, ροκ, μπλουζ, γιανκα, χάλι χάλι και γκάλι και χάλια... πρώτη στο κυνηγητό, κρυφτό κι αν ποτέ μας έβρισκαν τ' αγόρια (σπάνιο πραγμα) μόνο αν ηθελημένα τους φωνάζαμε σχεδόν "ε εδώ κρύβομαι πίσω από την ακακία", και το κάναμε έτσι για να δώσουμε ένα πεταχτό φιλί στα λυμασμένα αρσενικά και κείνα να έχουν την αίσθηση ότι... άντε να μην πω τη λέξη, τέλος πάντων ότι ζευγάρωσαν. η πρωτιά μου (και μην ακούσω για έπαρση, αλαζονεία και τα τοιαύτα, γιατί δεν αστειεύομαι), συνεχίζεται με τόμους από"μικρό ήρωα", κλασικά εικονογραφημένα, μίκυ, γκαουρ, μάσκες... ακούσματα ραδιοφωνικά μουσικές, θέατρο, δίσκους και δισκάκια, πικάπ, μαγνητόφωνα ακόμα ακόμα και γραμμόφωνα-φωνόγραφα (το χωνί σε χρώμα πράσινο με λουλουδάκια μενεξεδιά).
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι το χώρο γι αυτό δεν συνεχίζω, εξ 'αλλου ακούω ένα "ροκ" στο ραδιόφωνο και σηκώνομαι να το χορέψω.
ΥΓ Πάλι μας ενθουσίασες με τα καινούργια σου Dino.
φιλια (χωρις τόνο) όπω θέτε τονίστε το.
Ευγενία
Γειά και σε σένα Τζενάκη,αμέσως κάνω ενστανση,οχι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι για βουτυρομπεμπέδες το ροκ,έτσι?
Γιατί δεν θα το χόρευες,έτσι?
Καλημεριος,θα τα λέμε Τζενη!!!
Γειά σας παιδιά! Τι όμορφη ιστορία! Γνωρίζει κανείς -και κυρίως ο Dino- αν ο ήρωάς μας είχε καμία διεθνή διάκριση με την Εθνική Βραζιλίας; (αλήθεια η ιστορία αναμιγνύει και αληθινούς ποδοσφαιριστές, όπως ο Πελέ;) Και εγχώρια, κατέκτησε το πρωτάθλημα Παουλίστα 2 φορές και το κύπελλο Βραζιλίας άλλες δύο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για τη δημοσίευση, μακάρι να δημοσιευθούν και άλλα τεύχη στη σελίδα
Dean Martin, γεια σου και καλώς ήρθες στην παρέα μας. Ο Γκρέκο ήταν ένα ποδοσφαιρο-αστυνομικό ανάγνωσμα που κυκλοφόρησε το 1958-59 και υποτίθεται ότι οι περιπέτειες του ήρωα, βασικά οι ποδοσφαιρικές είναι σε παρόντα χρόνο της συγγρφής του. Παρ' όλα αυτά η σχέση του με την πραγματικότητα είναι ολότελα συμβατική ανακατεύοντας διάφορα υπαρκτά πρόσωπα διαφόρων εποχών, ενώ δεν δείχνει να γνωρίζει ο συγγραφέας του πολλά πράγματα σχετικά με το νοτιομαρικανικό ποδόσφαιρο, αλλά ως παιδιά-αναγνώστες του αυτό δεν μας ενδιέφερε. Τον Πελέ δεν θυμάμαι ύστερα από΄τόσες δεκαετίες, να τον είχε αναφέρει ως αντίπαλό του στο πρωτάθλημα ή συμπ΄΄ικτη του στην εθνική. Αναφέρει, όμως τον Γκαρίντσα (ως Νταρίχα) και τον Ζιζίνιο ως Ζιζίχνο, που είχαν παίξει σε διαφορετικές περιόδους. Εντάξει, ήταν ένα όμορφο ανάγνωσμα που μας έδινε γεύση βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου με Έλληνα πρωταγωνιστή κι αυτό μετρούσε. Φαίνεται ότι είσαι φίλαθλος, γιατί δεν κάνεις και μια βόλτα από τον Dino RetroSportivo όπου οι αθλητικές αναρτήσεις του είναι πραγματικά γεγονότα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος
ΥΦ Περιμένουμε να σχολιάζειςκι από εκεί,
Γειά σου Γιώργο! Ευχαριστώ για την απάντησή σου, πολύ ενδιαφέροντα τα όσα αναφέρεις για τον Γκρέκο.Τη σελίδα σου την έχω δει και θα σχολιάζω και από εκεί, να είσαι σίγουρος! Απλά θέλω να...διαφωτιστώ λιγάκι με τον Γκρέκο,μιας και οι μυθιστορίες του '50 έχουν άλλη χάρη, ανεκτίμητη. Καμιά άλλη πληροφορία αγωνιστικού περιεχομενου για τον ήρωά μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα από τη Λα Πλάτα του Τζέντο, οι ομάδες του Νταρίχα και του Ζιζίχνο ποιες ήταν, αν θυμάσαι? Και αυτός ο ''Πάνθηρας'', ο μεγάλος του αντίπαλος?
Φίλε Dean Martin,"Γκρέκο" έχω να διαβάσω από τότε που ήμουν δεινοσαυράκι, αλλά επειδή μου άρεσε σαν ανάγνωσμα, θυμάμαι αρκετά πράγματα. Περισσότερα ακόμα και από τον μακαρίτη τον συγγραφέα του τον Γιώργο Μαρμαρίδη, του οποίου ό,τι έχω διαβάσει μου άρεσε και σχεδόν το μελετούσα. Θα σου απαντήσω παρακάτω για αυτά που με ρωτάς, αλλά λύσε μου και μένα μια απορία μου. Πώς έχεις τόσο ενδιαφέρον για ένα ανάγνωσμα που κυκλοφόρησε πριν από 50 χρόνια, για μόλις 18 μήνες και δεν απέκτησε ποτέ τη δημοσιότητα του Μικρού Ήρωα, του Γκαούρ-Ταρζάν και του Μικρού Σερίφη φυσικά. Αν κρίνω από το δικό σου αγαπημένο περιοδικό το αγγλικό Champ που κυκλοφορούσε στα μέσα της δεκαετίας του '80, δεν θα πρέπει κανονικά να ξέρεις τίποτα από τα έλληνικά περιοδικά της δεκαετίας του'50. Πώς λοιπόν σου προέκυψε "Γκρέκο;" Είμαι πράγματι περίργος να μάθω, γιατί με ευχαριστεί, που υπάρχουν νεότεροι άνθρωποι, που ενδιαφέρονται να μάθουν για τα αγορίστικα περιοδικά της γενιάς των πατεράδων τους. Ήταν, ξέρεις, η χρυσή εποχή του ελληνικού λαϊκού παιδικού περιοδικού κι εδώ από τις αναρτήσεις του Δεινοθήσυρου θα παρελάσουν σιγά-σιγά, αν όχι όλα, τα περισσότερα και πιο σημαντικά από αυτά που κυκλοφόρησαν μεταξύ 1945-1970.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις απαντήσεις σου τώρα: Ο Ζιζίνχο του Γκρέκο έπαιζε στη Μποταφόγκο, ενώ ο πραγματικός συνονόματός του ο Ζιζίνιο (για τον οποίο ο Πελέ είχε πει ότι είναι ο πληρέστερος παίκτης που έχει δει ποτέ) αρχικά έπαιζε στη Φλαμένγο ("Φλα" για τους οπαδούς της), που παίζει στο πρωτάθλημα των καριόκας του Ρίο ενώ στην εποχή που υποτίθεται ότι τοποθετείται χρονικά η δράση του αναγνώσματος (1957-1959) ήταν παίκτης της Σάου Πάολου και στην εθνική Βραζιλιας έως το 1957. Για την ομάδα του Νταρίχα δεν δίνει πληροφρίες ο Μαρμαρίδης. Τουλάχιστο από όσο ξέρω. Γενικά, ο Μαρμαρίδης, παρά την επιφανειακή γνώση που δείχνει να έχει για το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο δεν ενδιαφέρεται για την ακρίβεια. Έχω υπόνοιες ότι πίστευε πως στη Βραζιλία μιλάνε ισπανικά κι όχι πορτουγκέζικα. Το δείχνει με τα περισσότερα ονόματα των ποδοσφαιριστών που αναφέρει, καθώς και με δυο ομάδες που είναι ανύπαρκτες (εκτός της Τόρεντ) που είνα ανύπαρκτες στα βραζιλιάνικα πρωταθλήματα, αλλά υπαρκτές στην Αργεντινή τη Μπόκα Τζούνιορς (μάδα του Μαραδόνα, πριν μεταγραφεί στη Μπαρτσελόνα) και τη Λα Πλάτα του Μπουένος Άιρες, αλλά αυτή η ιδρύθηκε το 2000, άρα ανύπαρκτη το 1959. Υπήρχε όμως τότε η περίφημη "Ρίβερ Πλέιτ" που είναι ένα και το αυτό.
Τώρα, τον "Πανθηρα" που τον βρήκες και τον ονομάτισες κι όλας μεγάλο αντίπαλο; Η παρουσία του δεν ήταν παρά ένα επεισόδιο (τεύχη 41-42). Ήταν ένας σκληροτράχηλος αμυντικός, ονόματι Λούβιο, που είχε αυτό παρατσούκλι λόγω του βρώμικου παιχνιδιού του και της ερειστικής επιθετικότητάς του που έπαιζε στην Φουτμπόλ Κλαμπ Σαντ του Ρίο (φανταστική ομάδα), που πήρε εντολή να τσεκουρώσει για τα καλά τον Γκρέκο και τον Σιού ώστε να μην ξαναπαίξουν ποτέ τους άλλο πια μπάλα, κάτι που εξυπηρετούσε τα καταχθόνια σχέδια του μάνατζέρ της ομάδας του. Επειδή, όμως, δεν έχω στη συλλογή μου το τεύχος 41, δεν μπορώ να σε πληροφορήσω πως ακριβώς εξελίχθηκε η αποστολή του. Μια βολική απάντηση, επειδή δεν τον ξανακούσαμε, είναι και αμυδρά όσο θυμάμαι ότι πηγαίνοντας να θερίσει τον Γκρέκο, τον τιμώρησε η Θεία Δίκη γιατί παραπάτησε ή κάτι τέτοιο και έσπασε ανεπανόρθωτα το δικό του πόδι!... Αυτά.
Υστερόγραφο για τον Dean Martin.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποια στιγμή θα αναρτήσω το τεύχος 32 του Γκρέκο. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο Γκρέκο κι η παρέα του πραγματοποιεί ποδοσφαιρική τουρνέ στην Ευρώπη και σε κάποιο διάλειμμα της περιοδείας πετάγεται με τους φίλους του στην Αθήνα που την έχει επιθυμίσει. Ανάμεσα στα αξιοθέατα που τους ξεναγεί είναι και ένας αγώνας μεταξύ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, όπου παίζουν όλοι οι γνωστοί παίκτες των δυο ομάδων εκείνη την εποχή... Συναρπαστικό, ε;
Dino, άκρως ενδιαφέρουσες οι σπανιότατες πληροφορίες σου γι' αυτή την σούπερ ιστορία του Γκρέκο! Λοιπόν, θα σου λύσω τις απορίες σου κάτωθι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι, διάβασα το 'We are United' του Champ τέλη δεκαετίας '80 στο ελληνικό Σούπερ Μπόυ, παράλληλα με άλλες κόμικ ιστορίες όπως το Ροντέο, Περιπέτεια (Μαρκ και όμπραξ), Μικρός ήρως και Μπλεκ. Μπορώ να σου πω ότι αγαπημένος μου ήρωας ήταν ο Τεξ από το Ροντέο (γουεστερν) και από το 1989 ταυτίστηκα απίστευτα με τον Τζίμι Γκραντ του Μπλεκ (μέχρι και τις ποδοσφαιρικές του κινήσεις αντέγραφα ως πιτσιρίκι!). Την ιστορία του Γκρέκο την έμαθα από το βιβλίο 'ο Μπλεκ και οι άλλοι ήρωες του Ανεμοδουρά', όπως και πληρφορήθηκα ότι υπήρχε και ακόμη ένας Έλληνας που έκανε θραύση στην Αγγλία το '70, ο Τζόνι Χαρίδης της έβερπουλ (από το Γκολ και το αγγλικό Scorcher ως Johnny Harris, αλλά δεν έχω άλλες πληροφορίες για αυτό τον παίκτη!).
Γενικά λατρεύω τις ρέτρο ιστορίες, πόσω μάλλον όταν αφορούν Έλληνα ήρωα, της παλιάς αγαπημένης μας Ελλάδας και σε μια εποχή που η ενημέρωση για το ποδόσφαιρο ήταν ελλιπής και η...θρυλοποίηση ανεπανάληπτη.Και φυσικά όλες οι περιγραφές που έχω ακούσει από μεγαλύτερους για τους Έλληνες ποδοσφαιριστές του '50 και του '60, μου έχουν εξιτάρει τη φαντασία για το πώς ήταν τότε το...ασπρόμαυρο ποδόσφαιρο και οι αξίες που εκπροσωπούσε (προσωπικά μπάλλα της Α' Εθνικής θυμάμαι καλά από ηλικία 5 ετών).
Τώρα, όσον αφορά το φίλο μας το Γκρέκο ο Μαρμαρίδης πιστεύω πατάει ίσως πάνω στο στυλ των αγγλικών μαγκαζίνων της εποχής (Wizard, Rover, Hotspur ως text stories). Ανυπομονώ να δημοσιεύσεις και άλλα κόμικ της εποχής και ασφαλώς περιμένω πώς και πώς το τεύχος 32! Θα γίνω λίγο επίμονος με τον Γκρέκο, ρωτώντας ακόμη 1-2 λεπτομέρειες. Θυμάσαι τους τελικούς που έπαιξε ο ήρωάς μας στη Βραζιλία, τα άλλα αστέρια της ιστορίας (οκ, επιπέδου Νταρίχα όχι...Πάνθηρα) ή καμιά άλλη ομάδα όπως Φουτμπόλ Κλαμπ Σαντ του Ρίο? Δε φαντάζεσαι πόσο συναρπαστικά που φαίνονται όλα αυτά από μια τόσο μακρινή και κοντινή εποχή!
ΥΓ;Τι κρίμα που δεν αναφέρεται ο μεγάλος Πελέ (ως...Ρελέ ας πούμε), οι αναμετρήσεις του με τον Γκρέκο θα είχαν μοναδική γοητεία...
Φίλε Dean Martin, κοίτα να δεις που μου έλυσες μια απορία, που δεν σου είχα ζητήσει να μου τη λύσεις. Αφορά sτο περιοδικό Champ, που στο προφίλ σου είδα ότι είσαι φαν του και πηγαίνοντας στις σελίδες του περιοδικού διάβασα κάνα-δυο σελίδες από αυτές. Κάτι μου θύμιζε, αλλά πολύ αόριστα. Ε, λοιπόν θα σου πω ένα μυστικό να γελάσεις. Τις μεταφράσεις των κόμικς στο περιοδικό Σούπερ Μπόυ, εγώ τις έκανα! Μα δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα από τις δεκάδες (μπορεί και πάνω από δυο-τρεις εκατοντάδες) μεταφράσεις ξένων άλμπουμ που έχω κάνει για διάφορα περιοδικά! Συνεπώς ήταν ανάμεσα σε αυτές που είχα μεταφράσει! Μόνο που δεν θα πρέπει να ήταν τέλη του '80 αλλά στα μέσα της δεκαετίας, επειδή το Σούπερ Μπόυ έκλεισε, αν θυμάμαι το 1985.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακάτω στα δικά σου. Πρόσθεσε στους Έλληνες ποδοσφαιρικούς ήρωες που "διακρίθηκαν" από τις σελίδες κάποιου περιοδικού στα ξένα γήπεδα και τον Ελληνοκύπριο Νίκο Χριστίδη, πρωταγωνιστή στο αφήγημα "Ο Αετός των¨Γηπέδων" με χώρο δράσης το αγγλικό πρωτάθλημα στις αρχές της δεκαετίας του '60. Το έγραψε για οκτώ μόνο τεύχη και πάλι ο Γιώργος Μαρμαρίδης.
Επιστρέφοντας και πάλι στις απορίες σου για κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με τον Γκρέκο, που δεν θα βρήκες στο κομμάτι μου εδώ στον Δεινοθήσαυρο (Γκρέκο, ο Ήρως των Γηπέδων στην ετικέτα: Παιδικά λαϊκά περιοδικά) θα σου θυμίσω αυτό που σου έγραψα στο προηγούμενο σημείωμα: Ο Μαρμαρίδης τα είχε κάνει λίγο σαλάτα στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο αγνοώντας ότι κάθε μια από τις πολιτείες που συγκροτούν τη Βραζιλία είχε (και έχει) δικό της πρωτάθλημα πότε έβαζε την "Τόρεντ" να παίζει με ομάδα του πρωταθλήματος Παουλίστα και πότε με ομάδα του πρωταθλήματος Καριόκας, των άλλων πρωταθλημάτων μάλλον αγνοούσε τις ομάδες. Έτσι άντε να βρεις άκρη. Για Κυπελλούχων δεν μιλάει καθόλου. Σε επίπεδο εθνικών ομάδων περιγράφει έναν Τελικό του Πρωταθλήματος κρατών Νότιας Αμερικής (Το Κόπα Λιμπερταδόρες, εννοεί χωρίς να το αναφέρει ονομαστικά)με την Ουρουγουάη, αλλά από συνθέσεις τουλάχιστον των Σελέστι της Μπάντα Οριεντάλε (Ουρουγουάη, δηλαδή), εγώ δεν αναγνωρίζω κανέναν, ούτε καν τις φανέλες τους. Ξέχωρα που αγνοεί και τα χρώματα στη βραζιλιάνικη στολή (τεύχος 38). Τώρα, γιατί δεν το έβαλε ποτέ αντιμέτωπο με τον Πελέ; Δεν τον είχα ρωτήσει ποτέ τον Μαρμαρίδη το γιατί, αλλά το υποπτεύομαι. Πρώτα-πρώτα γιατί πρότυπο του Γκρέκο είχε τον Πελέ (τουλάχιστο στο γενικό περίγραμμα και στην ειδωλοποίησή του) και κατά δεύτερο λόγο, πώς θα εξελισσόταν η μονομαχία τους; Ποιός θα νικούσε; Αν ήτανο Πελέ, θα απογοήτευε τους αναγνώστες-θαυμαστές τουΓκρέκο "μας", αν ήταν ο Γκρέκο θα ήταν "ιεροσυλία" για το εν δυνάμει ακατανίκητο ίνδαλμα εκατομμυρίων θαυμαστών του σε ολόκληρο τον κόσμο, πράγμα που ακόμα και στους αναγνώστες του Γκρέκο θα φαινόταν απίστευτο!
Πάντως, αν θέλεις μονομαχία του Γκρέκο με υπαρκτούς μάγους της μπάλας θα τη βρεις στο τεύχος 26, που παίζοντας κόντρα στη Ρεάλ στο Μπερναμπέου (Μπερναμπέ, όπως το λένε οι Μαδριλένιοι και το γράφει σωστά ο Μαρμαρίδης) αντιμετωπίζει μαζί Πούσκας, Ντι Στέφανο, Κοπά και Χέντο! Σου φτάνει;
Τέλος, δεν ξέρω αν το πρόσεξες μέσω της αλληλογραφίας μας αυτές τις μέρες ξανάγραψα μια δεύτερη ανάλυση του αναγνώσματος σχετικά με τα παρασκήνια συγγραφής του!.. Δεν ήταν στις προθέσεις μου, αλλά το διασκέδασα.. Σε ευχαριστώ.
Πρόσεξα,όμως εγώ ότι ακόμα δεν έχεις γίνει ο 20ος επώνυμος αναγνώστης του Dino. Έχεις κάποιο κώλυμμα, ή δεν σε ενδιαφέρει η υπόλοιπη θεματογραφία του για να σχολιάζεις και να κουβεντιάζουμε κάτω από κάθε καινούργιο θέμα;
Καλημέρα Dino!Τι απίστευτη σύμπτωση με το Σούπερ Μπόυ! Βασικά, αυτό το περιοδικό το ανακάλυψα μέσω του Μπλεκ το οποίο κάποια στιγμή άρχιζε να το προσφέρει δωρεαν ως ένθετο για μερικά τεύχη.Πού να το φανταστώ ότι η μετάφραση της...Γιουνάιτεντ και πιθανώς και άλλων ιστοριών θα ήταν δικές σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον Πελέ, συμφωνώ έχεις δίκιο, η επιλογή Μαρμαρίδη μόνο τυχαία δεν ήταν (άλλωστε ο Πελέ δεν ήταν Μαραντόνα να προκαλεί και πολλές αντιπάθειες συν τοις αλλοις). Χαίρομαι που έκανες μια πρόσθετη ανάλυση και το απόλαυσες μιας και δημοσίευσες πολλές πληροφορίες που μου εξιτάρισαν τη φαντασία!
Πάντως περίεργο που για το Χρηστίδη έγραψε μόνο 8 τεύχη, πιθανώς δεν θα είχαν την απήχηση του Γκρέκο. Άρα ανακεφαλαιώνοντας για τον ήρωά μας, έχουμε και λέμε, Πραγματικός κόσμος: Πούσκας,Ντι Στέφανο, Κοπά, Χέντο, Δομάζος, Σιδέρης, Ρεάλ, Μποταφόγκο, ΠΟΚ, Ουρουγουάη ως...πρωταθλήτρια! (αναφορά σε Μουντιάλ;)
Φανταστικός κόσμος: Νταρίχα (Γκαρίντσα), Ζιζίχνο (Ζιζίνιο), Πάνθηρας, Τζεντο, Φουτμπόλ Κλαμπ Σαντ του Ρίο, Λα Πλάτα. Θυμάσαι τίποτα άλλο; (με το φόβο να γίνω κουραστικός!). Πάντως η αναμέτρηση με τη Ρεάλ πρέπει να ήταν θρυλική και φαντάζομαι η Τόρεντ θα έφυγε με τη νικη από το Μπερναμπέου!
ΥΓ: Περιμένω με ανυπομονησία να δημοσιεύσεις κάποιο τεύχος!!
Αυτά ακόμα για τον Γκρέκο κλπ και τέλος please για το θέμα.Και μείνε συντονισμένος εδώ (που λένε και στις ραδιοφωνικές συχνότητες) κι ετοίμασε τις ερωτήσεις σου για τα επερχόμενα εντός του μηνός "Το Δικό μου" και το θρυλικό περιοδικό "Γκαούρ-Ταρζάν".
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το πότε διάβασες το Σούπερ Μπόυ, αφού το διάβασες σαν ένθετο στον Μπλεκ, τότε έχεις δίκιο για τα τέλη δεκαετίας '80. Ο Φάνης ο Πάγκαλος εκδότης του περιοδικού συνεργαζόταν πολύ στενά με τον Ανεμοδουρά σε τυπογραφικές εργασίες, οπότε κάποια στιγμή λογικά να έγινε κι αυτό με την ένθεση.
Όχι σε Παγκόσμιο Κύπελλο δεν έπαιξε ο Γκρέκο γιατί υποτίθεται ότι αυτά που περιγράφονταν ήταν γεγονότα παράλληλα με την εποχή. Τελικοί Παγκοσμίου Κυπέλλου είχαν γίνει το 1958, όπου ανέτειλε καιτο άστρο του Πελέ και μετά το 1962, όπου το περιοδικό δεν υπήρχε πια.
Στην ανακαιφαλαίωση τα πήγες μια χαρά... Τα εμπέδωσες.Μπράβο! Ρεάλ-Τόρεντ, όπως το πρόβλεψες 2-1 οι Βραζιλιάνοι.Όσο για το αποτέλεσμα της συνάντησης ΠΑΟ-Ολυμπιακού που δημοσιεύεται στο Γκρέκο, ένα σου λέω: Ο Μαρμαρίδης δεν ήταν απλά Παναθηναϊκός ως φίλαθλος. Ήταν και αθλητής του Παναθηναϊκού. Τώρα εσύ κάνε προβλέψεις...
Χαχαχα, να φανταστώ 5-0 ή θρυλική ανατροπή στο 90' από 0-3 σε 4-3! Τουλάχιστον, υπήρχε κάποτε και ένα μέρος που το έλεγαν...Γκρέκο και ο Ολυμπιακός δεν έπαιρνε τους τίτλους σαν ασπιρίνες, όπως τα τελευταία 15 χρόνια! Πάλι καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟκ κλείνω με την ιστορία, δεν θα σε κουράσω άλλο, όταν θα αναρτήσεις κανένα τεύχος θα σχολιάσω τότε.Μόνο μια τελευταία διευκρίνηση...Επειδή τυγχάνει να είμαι φίλαθλος της Σελέστε ή Λοσ Τσαρούας από το Μουντιάλ του '90 (από το μάτς Ισπανίας-Ουρουγουάης, δεν ξέρω γιατί αλλά μου άρεσε ο Γουίλιαμ Κάστρο, ο επιθετικός της), το παιχνίδι της Ουρουγουάης που ανέφερες αφορούσε τελικό απέναντι στη Βραζιλία? και πες μου ότι το σήκωσε η Σελέστε! (να με συγχωράει φυσικά ο ήρωάς μας, ο Γκρεκο)
Κι εμείς απλά απολαμβάνουμε... ... ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ μου φίλε Dean Martin φοβάμαι πως θα σε απογοητεύσω. Μα φυσικά η Βραζιλία του Γκρέκο στέφθηκε πρωταθλήτρια!.. Πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Στη δε πραγματικότητα στο Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής, όπως λεγόταν τότε το Copa America Βραζιλία και Ουρουγουάη είχαν συναντηθεί μια και μοναδική φορά, το 1919 με νικήτρια τη Βραζιλία. Πάντως, για να μη μείνεις με την πικρή γεύση, η Ουρουγουάη που συμπαθείς (κι εγώ ομοίως)ενδέχεται να είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια -εξαρτάται σε ποια χρονιά υποτίθεται ότι τοποθετείται η δράση, από το είχε κερδίσει το 1956 και το 1959.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το σχόλιό σου περί Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, ας μου επιτρέψεις να μην απαντήσω, γιατί όσον αφορά στο fiction του Γκρέκο θα σου στερήσω την αγωνία για τηνέκβαση, όταν το δημοσιεύσουμε την ιστορία του τεύχους, ενώ όσον αφορά σε σχόλια επί πραγματικών γεγονότων προτιμώ να κρατήσω το μπλογκ έξω από οπαδικές αντιπαραθέσεις, που αναπότρεπτα θα αναπτυχθούν είτε συμφωνήσω, είτε διαφωνήσω με τις... ασπιρίνες(αυτό πολύ περισσότερο ισχύει για τον Dino retrosportivo). Ιατρικώς, ωστόσο θα διαφωνήσω: δεν είναι κανείς μουρλός να πάρει μαζεμένες τόσες ασπιρίνες.
Εσύ, να μην περιμένεις να σχολιάζεις μόνο αθλητικά και ειδικότερα ποδοσφαιρικά θέματα. Γράφε για τα πάντα. Το ζητούμενο εδώ είναι η επαφή και η επικοινωνία και όχι αυτό καθεαυτό το θέμα που αναρτάται. Εντάξει;
Εννοείται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι περί...ασπιρινών, μια διευκρίνιση: δεν ήταν οπαδικό το σχόλιο (μιας και η μια και μοναδική ομάδα που υποστηρίζω από μωρό είναι αυτή με το ''βυσσινί αλογάκι''), αλλά αφορά την κατάντια του ελληνικού ποδοσφαίρου με ό,τι αυτό συνεπάγεται (παρασκήνιο-διαιτησία-ανυποληψία).
Κρίμα για την Ουρουγουάη...Τουλάχιστον όμως ο Γκρεκο αναδείχθηκε πρωταθλητης Ν.Αμερικης!! Ελπίζω το συγκεκριμένο τεύχος με το λατινο-αμερικανικο τελικό να το δημοσιεύσεις σύντομα!
Γεια σας παίδες! Γιώργο, αντε δημοσίευσε κανένα ενδιαφέρον τεύχος του Γκρέκο (με κανένα τελικό ή μάχη εθνικών ομάδων ή ό,τι κρίνεις εσύ), ανυπομονούμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήDean, κάνε υπομονή καμιά δεκαριά μέρες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να οργανώσω την αυτονόμηση της ρουμπρίκας "Παραλογοτεχνίας Ανάγνωσμα" που θα περνάω εκεί μέσα όλα τα διαβαστερά κείμενα γιατί δεν γουστάρουν οι περισσότεροι να διαβάζουν τέτοια μεγάλα κείμενα και να τα αφήνω για μερικές μέρες στον "Δεινοθήσαυρο", τους την σπάει και χάνω επισκεψιμότητες. Αλλά τελικά βρε αδελφάκι μου, μόνον οι περιπέτειες του Γκρέκο σου αρέσουνε. Θα σου έχω μια έκπληξη for you εκεί πέρα. Γενικώς αθλητικά δεν σου πάνε να μπαίνεις και στον RetroSportivo; Γράφτηκες φίλος που γράφτηκες, μη χάνεσαι!!!
Αγαπητέ κ.Βλάχο δεν έχω ξαναδεί τελειότερη διατριβή από αυτήν του Λεξικού του Μ.ΗΡΩΑ.ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΉ Εύγε σας! Στέργιος Γκάντζιος-Καβάλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κύριε Γκάντζιο, σας ευχαριστώ θερμά για τα (υπερβολίκά) καλά σας λόγια και ειδικότερα για την τιμή που μου κάνατε να το σχολιάσετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήάντε βρε Γιώργη, δημοσίευσε κανένα τεύχος, να απολαύσουμε λίγο Γκρέκο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου Dean Martin
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σε πληροφορήσω για δυο πράγματα. Ένα ευχάριστο και ένα δυσάρεστο. Το δυσάρεστο πρώτα, για να σου μείνει στο τέλος καλή γεύση.
Η σελίδα αυτή με το πρώτο τεύχος του Γκρέκο αύριο αφαιρείται από το blog του Δεινοθήσαυρου, όπως και αρκετές άλλες για λόγους εξοικονόμησης πόρων χωρητικότητας. Θα φιλοξενείται στο εξής σε ένα καινούργιο blog. Λεπτομέρειες αύριο στην αρχική σελίδα του Δεινοθήσαυρου, που καλά θα κάνεις να τη διαβάσεις. Το ευχάριστο τώρα: Να είμαστε όλοι καλά και από αύριο πάλι, στο καινούργιο blog θα βρεις, επιτέλους, μια ακόμα ιστορία του Γκρέκο. Είναι μια ιστορία έκπληξη τόσο για το περιεχόμενό της, όσο και για τα ντοκουμέντα που τη συνοδεύουν. Αν και είναι έτοιμη για ανάρτηση εδώ και καμιά δεκαριά μέρες δεν έχει αναρτηθεί ακόμα γιατί το νέο blog βρίσκεται ήδη στο διαδίκτυο δοκιμαστικά και δεν ήθελα εντοπίζοντάς το κάποιος τυχαία να τη διαβάσει και να κάψει την έκπληξη.
Ελπίζω, όσον αφορά σε σένα να μη μείνεις μόνο στον "Γκρέκο" και να παρακολουθείς και τις υπόλοιπες αναρτήσεις τόσο του νέου blog όσο και του Δεινοθήσαυρου που συνεχίζει ακμαίος με τη δική του θεματογραφία και με κάποιες εκπλήξεις κι αυτός.
Αγαπητέ μας κ.Βλάχο το Site σου είναι για μένα η όαση των παιδικών μου αναμνήσεων και για πολλούς άλλους πιστεύω. το τεύχος του Γκρέκο νο1 το διάβασα και θυμήθηκα γεγονότα απ'το 1961 όταν ήμουν 9ετών.Επειδή στις συναισθηματικές προθέσεις σας είναι να δημοσιεύσετε και άλλα τεύχη παιδικής παραλογοτεχνίας(και όχι κόμικς όπως κακώς αναφέρονταιγια τα περιοδικά που έχουν κείμενο)σας παραθέτω (με την άδεια σας)τα περιοδικά που προτιμούσα.Μ.ΗΡΩΣ-ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ-Μ.ΤΑΡΖΑΝ-ΖΟΥΓΚΛΑ-ΤΑΡΖΑΝ-ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΓΚΡΕΚΟ-ΤΖΩΝ ΓΚΡΗΚ-ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ-Μ.ΣΕΡΙΦΗΣ-Μ.ΦΑΝΤΟΜΑΣ-ΙΠΤΑΜΕΝΟ ΒΕΛΟΣ-ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝ.ΖΟΡΡΟ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ-ΤΑΝ-ΔΙΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ-ΠΛΑΝΗΤΑΝΘΡΩΠΟΣ-Το13-ΚΑΟΥ-ΜΠΟΫΦΑΝΤΑΣΜΑ-ΜΑΣΚΑ Με'Απειρη εκτίμηση-Ανάχαρσις
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυξάνεσθαι και πληθύνεσθαι και κατακυριεύσατε των κόσμο της εικονογραφημένης τέχνης!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε Ανάχαρσι, όλα τα περιοδικά που αναφέρετε και αρκετά άλλα ακόμα που δεν αναφέρατε (π.χ. Μικρός Ήρως!!)θα παρουσιαστούν ως περιοδικά και θα τύχουν ανάρτησης τεύχη τους, αλλά από σήμερα όχι πλέον σε αυτό το blog, αλλά σε άλλο blog ειδικά αφιερωμένο στις ιστορίες τους. Θα σας περιμένω και στις σελίδες αυτού του νέου blog να σχολιάζετε και να προτείνετε τι θα επιθυμούσατε να διαβάσετε από τα παλιά εκείνα περιοδικάκια που τόσο αγαπήσαμε εμείς της ίδιας περίπου ηλικίας, πιτσιρικάδες τότε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Γιώργο ευτυχές το νέο έτος για σένα και την οικογένειά σου.ΥΓΕΙΑ,ΕΙΡΗΝΗ,ΠΡΟΚΟΠΗ,και οικονομική ανάπτυξη για την πατρίδα μας,περιμένω με αγωνία αναρτήσεις νέες όπως μας υποσχέθηκες απ'την δεκαετία του '60.Με άπειρη εκτίμηση ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε Ανάχαρσι πρώτα πρώτα και από μένα πολλές ευχές για τη καινουργια χρονιά για σ΄΄ενα και την οικογένειά σου για υγεία και για ότι άλλο επιθυμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για τις αναρτήσεις που υποσχέθηκα το τηρώ.
Το δίχως άλλο δεν θα έχεις προσέξει ότι ήδη έχουν αναρτηθεί δυο ακόμα τεύχη. Ένα του Γκρέκο και ένα του Τζων Γκρηκ από τη δεκαετία που ζητάς (αν και τα δύο είναι της δεκαετίας του '50 για να κυριολεκτούμε)και φυσικά έπεται συνέχεια. Μη ρωτήσεις γιατί δεν τις είδες. Γιατί αν δεν τις έχει δει, τότε δεν έριξες μι ματιά στο blog ΠΑΡΑΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Εκεί θα δημοσιεύοντα τα τεύχη των περιοδικών που θέλεις ολόκληρα και όχι μόνο των δεκαετιών 50-60, αλλά και αρκετά από τα τέλη της του. δεκαετία του '40
Ναι έχεις δικαιο,δεν ειδα τις νέες σου αναρτήσεις,ειμαι εγγεγραμμένος σ'αυτο το blog και θα τις ψάξω τώρα,ειλικρινά με ενδιαφέρον θα αφωσιωθώ στην έρευνα,με συγκινει πάρα πολύ αυτό το περίεργο συναίσθημα της παιδικής νοσταλγιας,θα τα ξαναπουμε φίλε Γιώργο,θερμά ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες,καλή χρονιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστός Ανέστη Γιώργο και Χρόνια Πολλά με υγεία για σένα και την οικογένεια σου,σε παρακολουθώ όπως αντιλαμβάνεσαι(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
ΑπάντησηΔιαγραφή