Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Τι σας θυμίζει αυτό;

Εγκαινιάζουμε μια ακόμα ενότητα στα πλαίσια της νοσταλγίας που ο “Dino” προσπαθεί -πραγματικά, προσπαθεί- να ανακαλέσει στις μνήμες των… προϊστορικών συνομηλίκων του και να δημιουργήσει βιώματα εικονικής πραγματικότητας στους νεότερους.

Θα είναι αφιερωμένη στη μουσική του κινηματογράφου. Στα soundtracks του παλιού κλασικού κινηματογράφου.
Κι όταν ο Dino λέει “παλιό κλασικό κινηματογράφο” δεν εννοεί απαραίτητα, αυτόν που εννοούν οι ιστορικοί της 7ης Τέχνης. Εννοεί τις ταινίες, που καταγράφηκαν ως κλασικές στις δικές του εγκεφαλικές (;) έλικες. Και πολλές από αυτές καταγράφηκαν και χαράχτηκαν στη μνήμη του αποκλειστικά και μόνο χάρη στη μουσική τους επένδυση.
Τώρα, αν οι κριτικοί και οι ιστορικοί του κινηματογράφου τις απαξιώνουν και τις χαρακτηρίζουν στην καλύτερη των περιπτώσεων ως B-Movies αυτό είναι δικό τους πρόβλημα.
Το δικό μας πρόβλημα είναι ο περιορισμένα διαθέσιμος όγκος δεδομένων που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να τα ανεβάσουμε ως δική μας παραγωγή και από τη δική μας δισκοθήκη. Για τούτο και θα κάνουμε χρήση των σχετικών αναρτήσεων από την πλουσιότατη “δισκοθήκη” του Youtube.
Όπου δεν υπάρχουν, τι να κάνουμε; Θα τραγανίζουμε με φειδώ από τα διαθέσιμά μας bytes και θα κάνουμε χρήση από το δικό μας αρχείο.
Καλώς ήρθατε στον εξαίρετο κόσμο της κινηματογραφικής μουσικής
Τέλος με τα προλογικά.



“ΜΑΥΡΟΣ ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ” ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΤΟΥ
Κάνουμε αρχή με ένα soundtrack νορμάλ κατά τα άλλα για το είδος της ταινίας που επενδύει, αλλά υπάρχει ένα μουσικό θέμα, που εκτός του ότι το άκουσμά του προκαλεί ξάφνιασμα, ξαφνιάζει ακόμα περισσότερο το ότι στους τίτλους της ταινίας δεν αναφέρεται ο συνθέτης της μουσικής επένδυσης γενικά, και του μουσικού θέματος αυτού ειδικότερα.
Η ταινία είναι ο “O Μαύρος Κουρσάρος” ιταλικής παραγωγής του 1971 με αυθεντικό τίτλο “Il Corsaro Nero”.  
Στους ελληνικούς κινηματογράφους προβλήθηκε με τον τίτλο “Ο Μαύρος πειρατής”, όχι επειδή ο Έλληνας μεταφραστής αγνοούσε τη διαφορά ανάμεσα σε “Κουρσάρο” και “Πειρατή”, αλλά επειδή τη διαφορά την αγνοούσε, κυρίως, ο Ιταλός σεναριογράφος. Θα πούμε περισσότερα στοιχεία για την ταινία παρακάτω.
Για την ώρα μας τσιγκλάει η πρόκληση να θέσουμε ένα μικρό (και πιστεύουμε εύκολο) κουίζ με μια και μόνο απλή ερώτηση: Τι σας θυμίζει η μουσική των τίτλων της ταινίας;
Παρακολουθείστε στο πιο κάτω link  του you tube το τρέιλερ των “προσεχώς” ταινιών που προβαλλόταν στις κινηματογραφικές αίθουσες της Ιταλίας τον Μάρτιο του 1971. Αν βιάζεστε να φτάσετε στο μουσικό θέμα, θα το βρείτε στο 1’35’’ από την αρχή του. Αλλά για τους λάτρεις των πειρατικών ταινιών, συνιστάμε να παρακολουθήσουν ολόκληρο το τρέιλερ. Είναι “μερικές σκηνές” από ένα τυπικό πειρατικό φιλμ με τα όλα του!

Σας θυμίζει κάτι το μουσικό θέμα του;

Για όσους δεν το έπιασαν, το επόμενο link θα τους λύσει τις αμφιβολίες. Στο πρώτο μέρος του τρέιλερ επενδύει μουσικά τους τίτλους της ταινίας. Στο δεύτερο μέρος η γνωστή μας εκτέλεση. Παρακολουθείστε το.

Ακριβώς!.. Είναι η “Συννεφούλα” του Διονύση Σαββόπουλου, ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα τραγούδια του “Νιόνιου” που πρωτακούστηκε τραγουδισμένο από τον ίδιο το 1966! Δηλαδή, πέντε χρόνια πριν από την ταινία “Il Corsaro Nero”. Πρόκειται για κλασική περίπτωση clopy right από του Ιταλούς; Το γεγονός ότι δεν αναφέρεται τίποτα σχετικό στα “ζενερίκ” των τίτλων της ταινίας -ούτε καν ο συνθέτης όλων των μουσικών θεμάτων της- δημιουργεί πολλές απορίες.
Θα το διαπιστώσετε παρακολουθώντας το αυθεντικό τρέιλερ από την έναρξη της ταινίας στη γερμανική της κόπια (με το τραγούδι στα ιταλικά).


Πουθενά δεν αναφέρεται ο δημιουργός του μουσικού score. Δεν είναι παράξενο;
Η αλήθεια είναι ότι το μουσικό θέμα θυμίζει έντονα ιταλική ταραντέλα και είναι πολύ ταιριαστό με το θέμα της ταινίας. Προσωπικά, δεν ξέρω, αν έγινε ποτέ θέμα για το πώς βρέθηκε αυτή η μουσική στην ταινία, ούτε καν αν αναφέρθηκε ποτέ ο Σαββόπουλος σχετικά. Αν κάποιος ξέρει, θα ήταν πολύ χρήσιμο νομίζω να το καταθέσει.

Η ιταλο-ισπανικής παραγωγής ταινία "Il Corsaro Nero", που με βάση τα δεδομένα συντελεστών και καστ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως B-Movie, αλλά πάντως, υψηλού κόστους, ήταν πολύ προσεγμένη και αντέγραφε στο ύφος την κουρσάρικη περιπέτεια που είχε εισαγάγει στην κινηματογραφική θεματολογία 20 χρόνια νωρίτερα ο “Κόκκινος Κουρσάρος” με τον Μπαρτ Λάνγκαστερ (εύθυμος τόνος, ακροβατικές και σαματατζίδικες σκηνές ήταν τα βασικά στοιχεία της συνταγής).
Η αποθέωση της εύθυμης πειρατικής περιπέτειας έφθασε στο ανώτερο μέχρις στιγμής σημείο της με τη σειρά "Οι Πειρατές της Καραϊβικής" τα τελευταία χρόνια, όπου πρωταγωνιστεί ο Μπραντ Πιτ.





Στον "Μαύρο Πειρατή"  πρωταγωνιστούσε ο Τέρρενς Χιλλ (Μάριο Τζιρόττι), στον ρόλο του Μπλάκι, ενός Άγγλου πειρατή στα μέσα του 18ου αιώνα στα νερά της Καραϊβικής, ο οποίος θέλει να βάλει στο χέρι το χρυσάφι που μετέφερε στην Ισπανία από την αμερικανική ήπειρο ένα ισπανικό γαλεόνι, του προέκυψε η όμορφη σύζυγος του Ισπανού αντιβασιλέα των ισπανικών κτήσεων στην Καραϊβική. Ο αμοιβαίος έρωτας υπήρξε αναπόφευκτος -ωραία παιδιά και οι δυο τους- αλλά το ίδιο "λάφυρο" το διεκδικούν κι άλλοι πειρατές επενδύοντας περισσότερο στην ανταλλάξιμη αξία της παρά στα θέλγητρά της. 

Το έτερον καλλιτεχνικό του ήμισυ στις σαματατζίδικες ταινίες τους, ο Μπαντ Σπένσερ (Κάρλο Πεντερσόλι) έχει έναν μικρό μόλις ρόλο υποδυόμενος τον κακό και βίαιο πειρατή Σκουλλ (Κρανίο), που προσπαθεί να αποκτήσει την κυριότητα της Ισαβέλλας, δηλαδή της αιχμαλωτισμένης συζύγου του Ισπανού αντιβασιλέα-κυβερνήτη των ισπανικών κτήσεων στην Καραϊβική. Βέβαια, δεν χάνει την ευκαιρία να δέίξει τις γνωστές του, από άλλες ταινίες του διδύμου, ικανότητες στον καυγά με περισσότερους των δύο αντιπάλων ταυτόχρονα. Κι όμως, αυτός ο γίγαντας με την ηράκλεια δύναμη στην πραγματικότητα μια καλόκαρδη... ψυχούλα που δεν πειράζει ούτε μυρμήγκι!.

Σκηνοθετικά την υπέγραφε ο Λορέντσο Τζίκα-Πάλλι με το ψευδώνυμο Βίτσεντ Τόμας και το σενάριο ο ηθοποιός και σεναριογράφος Τζορτζ Μάρτιν (ένα από τα πολλά ψευδώνυμα του Φρανθίσκο Μαρτίνεθ Θελέιρο). Αμφότεροι με πλούσια θητεία στις ταινίες περιπέτειας που έβγαιναν σωρηδόν από τα ιταλικά στούντιο στην εικοσαετία 1950-1970.

Το soundtrack το υπέγραφε (τελικά, εντοπίστηκε και ο συνθέτης!) ο Τζίνο Πεγκούρι ως δημιουργός του “original music score”. Ο Πεγκούρι είχε επενδύσει 26 ταινίες του λεγομένου χαμηλού κόστους, σχεδόν όλες τους στα είδη της περιπέτειας (Η επιστροφή του Ζορρό), της επιστημονικής φαντασίας (Supersonic Man  κλπ), γουέστερν-σπαγγέτι και σοφτ ερωτικά (Οι κόρες της Εμμανουέλας κλπ). Ωστόσο, η μοναδική εγγραφή sound track του σε βινύλιο είναι η μουσική του για τον Μαύρο Κουρσάρο, ένα εξαιρετικά σπάνιο συλλεκτικό βινύλιο να βρεθεί σήμερα.
Από το οπισθόφυλλο του δίσκου αντιγράφουμε τους τίτλους των κομματιών και επισημαίνουμε ότι συμπεριλαμβάνεται στην έκτη θέση και το εν λόγω επίμαχο μουσικό θέμα των τίτλων με τίτλο “Orza qui, poggia lì” που χοντρικά σημαίνει: “Κακοκαιρία εδώ, νηνεμία εκεί” και περιγράφει τη ζωή στο πειρατικό πλοίο του Μαύρου Πειρατή.

01. Gino Peguri - Nel Mar Dei Caraibi (03:01)
02.
Gino Peguri - Gli Amori Di Isabella (02:30)
03. Gino Peguri - Calipso Dei Corsari (03:05)
04. Gino Peguri - Posada De Maria (01:46)
05. Gino Peguri - Il Pirata Mattacchione (01:23)
06. Gino Peguri - Orza Qui Poggia Lí (Titoli) (02:24)
07. Gino Peguri - All'Arrembaggio! (03:01)
08. Gino Peguri - Pirati In Agguato (01:27)
09. Gino Peguri - Duello E Morte (02:47)
10. Gino Peguri - Isabella A Corte (02:09)
11. Gino Peguri - Il Vicerè Di Spagna (02:31)
12. Gino Peguri - Coro Dei Corsari (02:43)
Supplementary Material (In Stereo):
13. Gino Peguri - Nel Mar Dei Caraibi (Film Version) (01:39)
14. Gino Peguri - Orza Qui Poggia Lí (English Version) (02:21)
15. Gino Peguri - Posada De Maria (Long Version) (02:18)
16. Gino Peguri - Calipso Dei Corsari (Alternate Version) (02:00)
17. Gino Peguri - Isabella A Corte (Alternate Version) (02:36)
18. Gino Peguri - Orza Qui Poggia Lí (Instr.) (01:27)
19. Gino Peguri - Duello E Morte (Alternate Version) (01:31)
20. Gino Peguri - Pirati In Agguato (Alternate Version) (01:57)
21. Gino Peguri - Orza Qui Poggia Lì (Off Vocal Version) (02:27

Από αυτή τη συλλογή παραθέτουμε μερικά μουσικά θέματα που δείχνουν έναν αξιόλογο συνθέτη κινηματογραφικής μουσικής.

Duello e morte  (Μονομαχία μέχρι θανάτου)

All’ Arrembaggio (Στο Μπαρκάρισμα)*
Από το μουσικό ύφος του κομματιού δεν στέκει να σημαίνει “ρεσάλτο” που είναι η άλλη έννοια της λέξης.


















Nell Mar dei Caraibi (Στη Θάλασσα της Καραϊβικής)


Il Pirata mattacchione (Ο χωρατατζής Κουρσάρος)


Και πάλι η μουσική τίτλων, με αγγλικούς στίχους αυτή τη φορά

Για την ιστορία με τον ίδιο τίτλο έχουν γυριστεί ακόμα πέντε ιταλικές ταινίες (η πρώτη είναι βωβή του 1920 και η τελευταία το 1976. Και οι πέντε αυτές ταινίες είναι βασισμένες στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Εμίλιο Σαλγκάρι με το οποίο ο εδώ "Μαύρος Κουρσάρος δεν έχει καμιά απολύτως σχέση.

Τέλος, στο  blog  Παραλογοτεχνίας Ανάγνωσμα
(http://paralogotechniasanagnosma.blogspot.com) θα βρείτε έναν ακόμα Μαύρο Πειρατή. Κινηματογραφικού ύφους κι αυτός, αλλά είναι μυθιστόρημα στο χαρτί, του οποίου η πρώτη συνέχεια είναι ήδη αναρτημένη στο blog-βιβλιοθήκη. Η ταυτόχρονη ανάρτηση οφείλεται ολότελα σε σύμπτωση, χωρίς καμιά πρόθεση.





κείμενο: Γιώργος Βλάχος

3 σχόλια:

  1. Oντως!!!Γιώργο,μοιάζει πάρα πολύ με τη "Συννεφούλα" σίγουρα οι φίλοι μας Ιταλοί "δανείστηκαν"την μουσική της Συννεφούλας με καποιες παραλλαγές κυρίως στη μελωδία του ρεφραίν.
    Εγραψες πάλι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εξαιρετικό αφιέρωμα! θα ήθελα και την άποψη το Σαββόπουλου για το μουσικό θέμα. Κ μια μικρή διόρθωση:στους πειρατές της Καραιβικής πρωταγωνιστεί ο Τζόνι Ντεπ. Ο Μπραντ Πητ δε παίζει στις εν λόγω ταινίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστά! Ο Τζόννυ Ντεπ είναι!... Αλλά, μόνο εσύ το πρόσεξες... Πάντως δεν είναι λάθος εξεπίτηδες... Είναι εκ παραδρομής, που οφείλεται στην κακή μου συνήθεια να μη ξαναδιαβάζω αυτά που γράφω!.. Ευχαριστώ, Χρήστο.

      Διαγραφή