Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Χάρτινοι ολυμπιονίκες


Μικρή συμβολή του Δεινοθήσαυρου στο εγχείρημα του μικρότερου αδελφού του, του Dino του RetroSportivo να ετοιμάσει και να παρουσιάζει σε πολλές αυτοτελείς ενότητες την ιστορία των Ολυμπικών (έτσι, τους αποκαλεί) Αγώνων για να ξέρετε τα πάντα για αυτούς και τα αθλήματα, όταν θα παρακολουθείτε από την TV τον Ιούλιο-Αύγουστο στο Λονδίνο τα αγωνίσματα της 30ης σύγχρονης Ολυμπιάδας.
Φυσικά, το παρακάτω μίνι-αφιέρωμα στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της τετραετίας παρουσιάζεται από την σκοπιά της θεματολογίας του Δεινοθήσαυρου.
Παλιά και λιγότερο παλιά κόμικ και καρτούν, που έχουν στο εξώφυλλό τους θέμα τους Ολυμπικούς Αγώνες, γιατί και οι γνωστοί ήρωές μας κάποτε αναδείχτηκαν κι αυτοί ολυμπιονίκες.
Για πολλούς λόγους στο αφιέρωμα δεν επιδιώχτηκε η πλήρης καταγραφή όλων των σχετικών εξωφύλλων. Πρώτος και σημαντικότερος λόγος είναι η πληθώρα περιπετειών με θέμα Ολυμπικούς Αγώνες στα κόμικ. Δεύτερος λόγος η ταχύτητα με την οποία ετοιμάστηκε ώστε, η υποστήριξη στην προσπάθεια του μικρού  RetroSportivo, να είναι αποτελεσματική, τώρα που ξεκινάει το γιγάντιο σε όγκο και διάρκεια αφιέρωμά του.
Αν χρειαστεί, θα επανέλθουμε εν καιρώ και με άλλα εξώφυλλα.

ΕΞΩΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Το εξώφυλλο της πρώτης γαλλικής έκδοσης
 Ο πιο γνωστός ολυμπιονίκης από τον χάρτινο κόσμο είναι αναμφίβολα ο Αστερίξ των Γκοσινύ και Υντερζό. Αν και κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1968, δηλαδή χρονιά όπου τους Αγώνες τους φιλοξενούσε η Πόλη του Μεξικού οι Αστερίξ και Οβελίξ προτίμησαν να πάρουν μέρος σε μια Ολυμπιάδα της Ολυμπίας, στα χρόνια της παρακμής τους, αφού μπορούσε να παίρνει μέρος και ο πας μη Έλλην, βάρβαρος. Να θυμίσουμε ότι η Ελλάδα ήταν τότε ρωμαϊκή επαρχία.
Επίσης, να επισημάνουμε ότι ο Άστερίξ για να μη συλληφθεί από το αντιτόπινγκ κοντρόλ αγωνίστηκε χωρίς να πιει το μαγικό φίλτρο του Πανοραμίξ. Ενδιαφέρον, έ;
Η πρώτη έκδοση της ιστορίας στα ελληνικά κυκλοφόρησε με αυτό το εξώφυλλο, ενώ η τελευταία (από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμικς) με το εξώφυλλο που είχε και η δεύτερη γαλλική έκδοση.
Ο Αστερίξ ολυμπιονίκης έχει κυκλοφορήσει ως ταινία κινουμένων σχεδίων σε βιντεοκασέτα και ως ταινία με ηθοποιούς σε DVD.

 Το ίδιο εξώφυλλο είχε και η τελευταία έκδοση του άλμπουμ στα ελληνικά, αλλά και αυτό που κυκλοφόρησε στην ποντιακή διάλεκτο.
















Το jacket  της κασετίνας με το dvd  στην ελληνική
έκδοσή του.




















ΜΙΚΥ, ΓΚΟΥΦΥ, ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΟΙ ΠΟΛΥΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ
Από την εταίρια Disney δημιουργήθηκαν πολλές περιπέτειες των βασικών πρωταγωνιστών της με θέμα τους Ολυμπικούς Αγώνες. Παράλληλα, δημιούργησε και φιλμάκια κινουμένων σχεδίων με παρεμφερή θέματα, που σίγουρα κι αυτά εντάσσονται στον ολυμπικό κύκλο της θεματογραφίας της.
Εξώφυλλο της γερμανικής έκδοσης του Μικυ Μάους
που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1972, όταν διε-
γόταν η Ολυμπιάδα του Μονάχου.
Έξτρα έκδοση-αφιέρωμα του Τοπολίνο (Ιταλία) με την ευκαιρία 



της Ολυμπιάδας  του 1996 στην Ατλάντα.
Το 1988 η εταιρία Disney γιόρτασε την Ολυμπιάδα στη Σεούλ με μια μνημειώδη έκδοση αφιερωμένη στους Ολυμπικούς Αγώνες στη "Χώρα της Πρωινής Γαλήνης". Ήταν μια ιστορία σε τεύχος-τόμο 244 σελίδων, που έκανε κι αυτή το δικό της ρεκόρ. Πρόκειται για την μεγαλύτερη ιστορία που είχε γραφεί με πρωταγωνιστές χαρακτήρες του ντισνεϊκού πανθέου και ειδικότερα με τους περισσότερους από τους γνωστούς από τα universes της Λιμνούπολης και του Μίκυ Σίτυ.
Η ιστορία χωρίζεται σε οκτώ κεφάλαια με ξεχωριστό τίτλο το καθένα. Δημιουργός, σεναριογράφος και σχεδιαστής της ιστορίας ο Ρομάνο Σκάρπα.
Κεντρικός άξονας του μύθου είναι το "premonitor", μια βιντεοκάμερα που μαγνητοσκοπεί το μέλλον. Την διεκδικού πολλοί, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Ανάμεσά τους ο Σκρουτζ προσπαθεί να την αποκτήσει για τον τηλεοπτικό σταθμό του ώστε να έχει το κανάλι του σε αποκλειστικότητα τις ειδήσεις της επομένης μέρας. Την διεκδικούν ο Μαύρος Πητ και οι Λύκοι για να ποντάρουν εκ του ασφαλούς και η Μάτζικα για να ξέρει τον αριθμό του... τζακ ποτ.

Πρώτη έκδοση στα τεύχη 1707-1712 του περιοδικού Topolino το 1988, αναδημοσιεύτηκε το 1996 (Ολυμπιάδα της Ατλάντα) με τίτλο Classico Olimpiadi με κάποιες μικρές αλλαγές στο κείμενο και στο Super Disney τεύχος 43 το 2008 (Ολυμπιάδα του Πεκίνου).
Εκδόθηκε, επίσης σε ακόμα οκτώ χώρες.

                                                              ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Στις ελληνικές εκδόσεις ξένων κόμικς, εκτός από τον "Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες" το κύριο βάρος βρίσκεται στις εκδόσεις του "Μίκυ Μάους" των εκδόσεων Τερζόπουλου και η παρουσία των σχετικών τευχών εντοπίζεται κυρίως στην Ολυμπιάδα του 2004 στην Αθήνα.
Από τα τέσσερα παρουσιαζόμενα περιοδικά των εκδόσεων, αν και τα τέσσερα είναι της ίδιας εποχής, μόνο στα δύο θέμα έχει να κάνει με τους Αγώνες. Στο "Κόμιξ" η ιστορία με θέμα τους Ολυμπικούς Αγώνες είναι ένα ταξίδι στους αρχαίους χρόνους σε μια κάποια Ολυμπιάδα από αυτές που διεξάγονταν στην Ολυμπία.

Είναι προϊόν της ιταλικής παραγωγής και πρόκειται για ένα επεισόδιο 46 σελίδων της σειράς "Η μηχανή του χρόνου" που έγραψε και εικονογράφησε ο Σαντάνα και κυκλοφόρησε το 1992 (Ολυμπιακοί της Βαρκελώνης) με τίτλο "Olimpiadi".
Η ιστορία που τοποθετείται στους Αγώνες στην αρχαία Ολυμπία (όπου μετέφερε τον Ντόναλντ και τα ανήψια του η ελαττωματική χρονομηχανή του Κύρου Γρανάζη), θα μπορούσε να θεωρηθεί ως... ανταγωνιστική της αντίστοιχης του Αστερίξ.


Πολύ κοντά στην πραγματική αναπαράσταση του χώρου της Ολυμπίας η εικονο-
γράφηση του Σαντάνα


Στο ίδιο τεύχος δημοσιεύεται και μια δεκασέλιδη ιστορία του Καρλ Μπαρκς με θέμα τους Ολυμπικούς Αγώνες με τίτλο "Ολυμπιακή Ελπίδα" ( The Olympic Hopful) που είχε πρωτοδημοσιευτεί στο περιοδικό "Walt Disney's Comics & Stories, τον Μάιο του 1956 (Ολυμπικοί Αγώνες της Μελβούρνης) και είναι η μία από τις δύο δεκασέλιδες ιστορίες, που έγραψε ο Μπαρκς με θέμα τους Ολυμπικούς Αγώνες (η άλλη είναι ο Λαμπαδιοδρόμος που είχε δημοσιευτεί το 1964 με την ευκαιρία των Ολυμπικών Αγώνων στο Τόκιο και ελληνικά στο τεύχος 97 του περιοδικού "Κόμιξ" (1996- Ολυμπικοί στην Ατλάντα).


 Θέμα της είναι η προετοιμάσια του Ντόναλντ για να πάρει μέρος στους Αγώνες και ως εκ τούτου αποτελεί την "ολυμπιακή ελπίδα" για διάκριση της Λιμνούπολης.
Στο δεύτερο από τα τέσσερα περιοδικά των εκδόσεων "Τερζόπουλος", που ήταν το εβδομαδιαίο "Μίκυ Μάους" (τεύχος 1995),  σε μια ιστορία 72 σελίδων ο Σκρουτζ και ο Ρόμπαξ συνεταιρίζονται για να φτιάξουν μια πανίσχυρη ομάδα που θα εκπροσωπούσε τη Λιμνούπολη, αλλά τελικά την εκπροσώπησε ο Ντόναλντ!


Να σημειωθεί ότι από ολόκληρη την ιστορία το δεύτερο μισό υποτίθεται, ότι είναι στην Αθήνα τον Αύγουστο του 2004, όπου διεξάγονται οι αγώνες Το στόρυ και η εικονογράφηση, αν και δεν υπογράφεται, είναι του Τζόρτζο Καβατσάνο.

Και μέσα στον πανζουρλισμό της εξέδρας, του ΟΑΚΑ υποτίθεται να και η ελληνική σημαία
να κυματίζει σε δυο καρέ στα χέρια φιλάθλου.
Στις ιστορίες των δύο άλλων περιοδικών, αν και αναφέρονται στο εξώφυλλο σαν "ολυμπιακά" τεύχη,
το θέμα τους είναι μεν αθλητικό, αλλά δεν έχει  αναφορές στους Ολυμπικούς Αγώνες.

Ο Μπαγκς Μπάννυ, ο πιο διάσημος χαρακτήρας της Γούορνερ Μπρος  συμμετέχει σε μια διαφορετική Ολυμπιάδα και διαπρέπει στο τεύχος 432  των εκδόσεων της Dell  (1952, Ολυμπικοί στο Ελσίνκι)


Σε ιδιότυπους Ολυμπικούς Αγώνες έχει πάρει μέρος και ο Μπάτμαν.

Πρόκειται για του Ολυμπικούς του υποκόσμου 1976. Δηλαδή την ίδια εποχή που στο Μόντρεαλ του Καναδά διεξάγονταν οι κανονικοί Ολυμπικοί, ο προστάτης του νόμου και της Γκόθαμ Σίτυ αντιμετωπίζει σε Ολυμπικούς Αγώνες ζωής ή θανάτου την αφρόκρεμα του παγκόσμιου υποκόσμου.

Το ίδιο θα κάνει και οκτώ χρόνια αργότερα, το 1984 στο Λος Άντζελες, όπου μαζί με τους "Αουτσάιντερς" έχει να αντιμετωπίσει την "Οργή του Δία" και της "ολυμπίας" συμμορίας του και όχι μόνον σε αθλητικό επίπεδο. Η συμμορία με τηνολύμπια προσωνυμία δνέχει φυσικάκαμιά σχέση με το 12θεο του Ολύμπου.


Σε διαφορετικό χωροχρόνο και στο τεύχος 260 του περιοδικού "Ντετέκτιβ Κόμικς" που είχε κυκλοφορήση τον Οκτώβριο του 1958 (παραδ΄ξως δεν ήταν ολυμπική χρονιά), ο Μπάτμαν και
ο Ρόμπιν καλούνται να λύσουν το μυστήριο των ΟλυμπικώνΑγώνων του διαστήματος και ο Σκοτεινός Ιππότης μονομαχεί σε πρωτότυπο αγώνα πυγμαχίας χωρίς βαρύτητα με τον πράσινο πρωτοπυγμάχο του πλανήτη Δία.

Στο διάστημα καλείται να αγωνιστεί σε ιδιότυπα αγωνίσματα των "Διαπλανητικών Ολυμπικών Αγώνων και ο Σούπερμαν μέσα από τις σελίδες του 220ου τεύχους του περιοδικού "Action Comics"

που είχε κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο του 1956 (Ολυμπικοί Αγώνες στη Μελβούρνη), όπου ο δυνατότερος άνθρωπος στο Σύμπαν αποδεικνύεται αδύναμος να ανταγωνιστεί τους σούπερ δυνατούς από άλλους πλανήτες του αχανούς διαστήματος. Στο τέλος απκαλύπτεται ότι η αδυναμία του οφειλόταν στο ότι στους τοίχους των αθλητικών εγκαταστάσεων που είχε φτιαχτεί με υλικά φερμένα από όλο το σύμπαν είχε εντοιχισθεί κρυπτονίτης,
Ανακύκλωση της ιστορίας αυτής δημοσιεύτηκε με παραλαγμένο λίγο το σενάριο, όπου ο Σούπερμαν υποκρίνεται τον αδύναμο για να ηττηθεί, προκειμενου να βάλει στο χέρι μια συμπαντική συμμορία, δημοσιεύτηκε στο τεύχος 304 της ίδιας σειράς τον Σεπτέμβριο του 1963.


Και την παρέλαση εξωφύλλων και ιστοριών με θέμα τους ήρωες και υπερήρωες σε κάποιους Ολυμπικούς Αγώνες κλασικής μορφής ή σε άλλους χώρους και σε άλλον χρόνο κλείνει ο Άκουαμαν, ο Υδατάνθρωπος, όπως είχε εταφραστεί στα παλιά "Καλύτερα Κόμικς" των εκδόσεων Πεχλιβανίδη.
Απολαύστε ολόκληρη την τετρασέλιδη ιστορία από το τεύχος 227 του περιοδικoύ Adventures Comics της σειράς  World's Finest Comics (Οκτώβριος 1960, Ολυμπικοί Αγώνες στη Ρώμη). Η περιπέτεια δεν ήταν και το cover story του περιοδικού.




Μια διαφορετική προσέγγιση του θέματος βρίσκουμε στην γαλλοβελγικής παραγωγής σειρά "Τα ταξίδια του Άλιξ". Αν και πρόκειται για τον γνωστό γαλατικής καταγωγής 25χρονο ήρωα του Ζακ Μαρτέν, του οποίου οι περιπέτειες απλώνονται σε όλο τον χώρο της μεσογειακής λεκάνης στα χρόνια του Ιουλίου Καίσαρα. Εν τούτοις οι 34 έως τώρα τόμοι της σειράς "Τα ταξίδια του Άλιξ" δεν έχουν άμεση σχέση με τη σειρά "Οι περιπέτειες του Άλιξ", αφού στη δεύτερη σειρά ο ήρωας δεν συμμετέχει με δράση, αλλά απλώς ξεναγεί τους αναγνώστες του στη Μεσόγειο της εποχής του, αλλά και παραπέρα (Αζτέκοι, Μάγιας κλπ).


Η περιγραφή του χώρου πέρα από την καθαρή γραμμή του σκίτσου δίνει με ακρίβεια -στο μέτρο που γνωρίζουμε
τα πραγματικά στοιχεία- του χώρου όπου οι αθλητές γυμνάζονταν στην Ολυμπία (Γυμνάσιο, Παλαίστρα), της περιποίησής τους πριν από τον αγώνα (π.χ. οι δυο μικροί αρύβαλλοι πάνω στο τραπεζάκι με λάδι και η στελγγίδα για το καθάρισμα του σώματος από την άμμο και το λάδι μετά τον αγώνα παρατημένη στην άμμο της κονίστρας), αλλά και ο αθλητής που γυμνάζεται παίζοντας επίσκυρο δίνουν το μέτρο στη σημασία της λεπτομέρειας

Με άλλα λόγια είναι μια ιστορική και εγκυκλοπαιδική εξιστόρηση δοσμένη με μορφή κόμικ, όπου δίνονται με εξαιρετική ακρίβεια ιστορικά και εικαστικά στοιχεία για κάθε άλμπουμ-ενότητα. Την ίδια λεπτομερή ακρίβεια στην απεικόνιση της εποχής θα "μιμηθεί" δέκα χρόνια μετά τη "γέννηση" του Άλιξ και ο συμπατριώτης του στην καταγωγή και σύγχρονός του, ο Αστερίξ, αλλά με χιουμοριστικό τρόπο αυτός.
Το 2004 και ενώ η Αθήνα ετοιμαζόταν να φιλοξενήσει την 28η σύγχρονη Ολυμπιάδα, ο Άλιξ ξεναγεί τους αναγνώστες του στην Ολυμπία τις μέρες που διεξαγόταν οι Αγώνες.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2008 και ενώ ήταν η χρονιά της Ολυμπιάδας του Πεκίνου, οι "Ολυμπικοί Αγώνες" της σειράς επανεκδίδονται με διαφορετικό εξώφυλλο.




Κλπ... Κλπ.... Κλπ                                                                     

Αναμνηστικές και συλλεκτικές καρφίτσες της Ντίσνεϋ για τους Ολυμπικούς Αγώνες της Αθήνας το 2004

Ο Γκούφυ παρουσιάζει την ιστορία των ΟλυμπικώνΑγώνων και των αθλημάτων τους.
Το βιβλίο είχε κυκλοφορήσει και σε ελληνική έκδοση σε φυλλάδια με μερικά αθλήματα στο καθένα.


Γαλλικό και αργεντίνικο πόστερ για ταινία "κομπιλέισον" δηλαδή αποτελούμενη από συρραφές δυο ταινιών κινουμένων σχεδίων, αλλά ουσιαστικά δεν πρόκειται για ολυμπικό θέμα παρά τα πεντάκυκλα και τος ολυμπικές φλόγες.




και μερικές από τις μασκότ των Ολυμπικών Αγώνων των οποίων η δημιουργία έχει επιρρεαστεί έντονα από την τεχνική των κόμικς κλασικών ή ανάιμ
Ιδιαίτερη μνεία για τον "Ίγκλ Σαμ" μασκότ στους Ολυμπικούς του Λος Αντζελες το 1984, που είχε σχεδιαστεί από τα στούντιο του Ντίσνεϋ καιφέρνει έντονα τα χαρατηριστικά της ντισνεϊκής σχολής στον σχεδιασμό κόμικ ανθρωπμορφικών χαρακτήρων.

ΚΑΙ CARTOON!!

Η αφίσα της μικρού μήκους ταινίας κινουμένων σχεδίων "Οι Ολυμπικοί στην αυλή της φάρμας", ασπρόμαυρη ντισνεϊκή παραγωγή του 1932 χρονιά που στο Λος Άντζελες διεξήχθησαν οι 10οι Ολυμπικοί Αγώνες. 
και το φιλμάκι στο link http://www.youtube.com/watch?v=FlPBxPzmWcs


Μερικά καρέ (cells) από την ταινία κινουμένων σχεδίων "Ο Γκούφυ ολυμπιονίκης" (1942). To 1940 και το 1944 δεν έγιναν Ολυμπικοί αγώνες λόγω του Πολέμου.





....και το φιλμάκι στο link: http://www.youtube.com/watch?v=YvkuGrGY8oc

... Tο jacket βιντεοκασέτας και dvd σε ελληνική έκδοση compilation αφιερώματος για την Ο-
λυμπιάδα της Ατλάντα το 1996.


ΤΕΛΟΣ

5 σχόλια:

  1. Παρόλο που δεν καταλαβαίνω το γιατί τους Ολυμπιακούς, ο Dino τους λέει Ολυμπικούς, θα καταθέσω τις ευχαριστίες μου για το πολύ όμορφο θέμα που μας παρουσίασε (βρε μπας και είναι Παναθηναϊκός και δεν χωνεύει το όνομα;;;)...
    Θέλω, επίσης, να επισημάνω την καταπληκτική εικονογράφηση της σειράς "Τα ταξίδια του Άλιξ"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Dinο, Πάνο μου δεν έχει καμιά προκατάληψη με τον Ολυμπιακό, αλλά σύμφωνα με τον αδελφό του τον RetroSportivo κι αυτός θα έπρεπε να λέγεται Ολυμπικός, γιατί έτσι όπως λέγεται τώρα παραπέμπει σε τοπική ομάδα της Ολυμπίας, ενώ οι Αγώνες ακούγονται σαν Αγώνες που διεξάγονται αποκλειστικά από αθλητές του "Θρύλου". Ο Retro το εξηγεί αναλυτικά στο εισαγωγικό σημείωμά του γιατί πιστεύει ότι είναι πιο σωστό χωρίς το "α". Θα έχει δε, ενδιαφέρον να αναπτυχθούν κάποιες απόψεις, ακόμα και η άποψη πως λάθος-ξελάθος έτσι το μάθαμε καθώς και το επιχείρημα: "Κι εσύ, Γιώργο πόσες φορές πριν το έγραψες "Ολυμπιακοί";
      Πράγματι, στον Άλιξ η εικονογράφηση είναι σχεδόν φωτογραφική απόδοση. Και πάνω από όλα, με σωστές ιστορικές πληροφορίες.

      Διαγραφή
    2. ενω έτσι παραπέμπει σε τοπική ομάδα του Ολύμπου! χαχαχα

      Διαγραφή
  2. Παναγιώτη μην τον...πιστεύεις κρυφοολυμπιακάκιας είναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή